Amaç: Periferik sinirin geniþ defektli yaralanmalarýnda onarým bölgesindeki gerilimi azaltmak için greft uygulanmasý gerekir. Kullanýlan greft, regenere olan aksonlara distal sinir ucuna doðru kýlavuzluk dýþýnda, rejenerasyon için aktif, metabolik ortam saðlamalýdýr. Bu amaçla; klasik olarak otojen sinir segmentleri, greft olarak kullanýlýr. Sinir greftinin alýndýðý yerde duyu kaybý oluþumu ve yeterli uzunlukta bulunamamasý, alternatif otolog greft arayýþlarýný devam ettirmektedir.
Materyal ve Metod: Bu çalýþmada tavþan siyatik sinirlerinde oluþturulan defektlerin onarýmýnda sinir grefleri ile ven ve ters ven greftleri karþýlaþtýrýlmýþtýr. Çalýþmada, 12 þer tavþanlýk 3 grup oluþturuldu. Her grup içinde 4’er tavþana sinir, düz ven ve ters (iýývagiýýe) ven greftleri uygulandý. Sinir rejenerasyonun durumu 1.,3.ve 5.ay sonunda elektrofýzyolojik ve histopatolojik olarak deðerlendirildi. Sinir, düz ve ters ven greftleri, elektrofizyolojik olarak latens dönem ve amplitüd, histopatolojik olarak ise liflerin organizasyonu, miyelin kýlýf ve konjonktif doku yönünden karþýlaþtýrýldý.
Bulgular: Elektrofizyolojik incelemelerde bütün deney gruplarýnda greft yoluyla iletimin oluþtuðu saptandý. 1. ay sonunda deðerlendirilen grupta sinir, ven ve ters ven greftlerinin latens dönemleri istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk göstermezken, sinir greftlerinin amplitüd deðerleri önemli ölçüde yüksek bulundu. Bütün gruplarda 3. ve 5. ayda latens dönemler kýsaldý, amplitüd deðerlerinde artýþ görüldü. Tüm olgularda sinir rejenerasyonu gözlendi. Olgularýn erken dönem (1.ay) deðerlendirmesinde daha az aksonal rejenerasyon ve miyelinizasyon gözlenirken, geç dönemde (3. ve 5. ay) her grupta rej e ne rasy onun daha iyi olduðu, miyelinli liflerin sayýca arttýðý ve daha düzenli olduðu görüldü. Sinirlerin vaskülarizasyonu ters ven grefti uygulananlarda daha iyiydi. Miyelinizasyon, sinir ve ters ven greftlerinde birbirine yakýn iken ven greftinde daha az saptandý.
Sonuç: Uzun dönemde (5 ay grubu içinde) sinir greftleri ile ters ven ve ven greftleri arasýnda elektrofizyolojik ve histopatolojik deðerlendirmede istatistik olarak anlamlý fark görülmedi.

AMAÇ: Bu çalýþmada 1989-1999 tarihleri arasýnda kliniðimize müracaat eden adölesan ve genç eriþkin genç eriþkin dönemi kemik tümörü tamlý hastalar retrospektif olarak deðerlendirilmiþtir.
GEREÇ VE YÖNTEM: 1989-1999 tarihleri arasýnda 15-30 yaþ arasý kemik tümörü tanýlý 50 hasta kliniðimize müracaat etmiþtir. Erkek hasta 37, kadýn hasta 13 idi.( Erkek / Kadýn: 2.8). 20 hasta osteosarkom (%40), 13 hasta Ewing sarkomu (%26), 5 hasta malign fibröz histiositom‘dur (%10). Tümörün en sýk yerleþim yeri; 25 hasta (%50) ile alt ekstremdedir. 9 hasta stage 4b (%18), 14 hasta stage 4a (%28), 22 hasta stage 2b (%44), 5 hasta stage lb dir. En sýk akciðer metastazý görülmüþtür. Hastalarýn 38‘ine (%76) sistemik kemoterapi, 32‘sine (%64) radyoterapi uygulanmýþtýr. Ortalama sað kalým süresi 18 aydýr (2-66 ay).
SONUÇ: Sað kalým üzerine en etkili faktör olarak; uzak metastazýn lokalizasyonu bulunmuþtur.

Amaç: Postoperatif adezyon önemli bir cerrahi problemdir ve önlenmesi uzun yülardýr cerrahlarýn ilgisini çekmiþtir. Bu çalýþmanýn amacý sütürle kapamanýn adezyon formasyonu ve fîbrotik olaylarý önlemek amacýyla yarayý açýk býrakmaya karþý üstünlüklerinin araþtýrýlmasýdýr.
Materyal ve Metod: 65 Wistar Albino sýçan (200-250g) iki gruba ayrýldý. 1.Grup 3-post-op günde, 2.Grup ise 9. post-op günde feda edildi. Her iki grupta deseroze yüzeyi açýk býrakýlan Grup la ve 2a, deseroze yüzey 410 âtravmatik ipek ile tamir edilen Grup lb ve 2b olmak üzere iki alt gruba ayrýldý Adezyon skoru için alýnan tüm kat çekum duvarýndaki fibrin düzeyi, fibrozis, subserozal eozmofili sonuçlarý istatistiksel olarak deðerlendirildi.
Bulgular: Grup 1a ve Grup 1b arasýnda makroskopik adezyon ve fibrin düzeyi arasýnda herhangi bir fark saptanmadý. Grup2b‘deki tüm sýçanlarda adezyon oluþtu. 2a ve 2b‘deki adezyon kýyaslandýðýnda anlamlý olarak bulundu. Subserozal eozinofili Grup la‘da anlamlý olarak yüksekti. Grup 2b‘de subserozal eozinofiliye rastlanmazken Grup2a‘da seyrekti. Tüm gruplarda fibroblast saptandý ancak Grup2b‘deki sýçanlarda daha belirgindi.
Sonuç: Açýk serozal yüzey sütürle onarýlýrsa oluþan fibrinöz adezyon, yoðun fibröz adezyona dönüþmektedir. Bundan dolayý, uygun durumlarda peritoneal defektleri spontan kapanmaya býrakmanýn daha çok tercih edilebilir bir yaklaþým olabileceðini düþündük.

Amaç: Bütün pankreatit modellerinde (diyet, duktus baðlanmasý ve sekretuar ilaçlar ile indüklenme) mekanizma pankreasýn dokusu içinde asiner enzim aktivasyonu gibi benzer olaylarla tetiklenir. Kolesistokinin (CCK) analoðu serulein ile oluþturulan akut pankreatitin þiddetinin CCK reseptör antagonisti ile deðiþtirilebileceði tartýþmalýdýr. Bu çalýþmada, bir CCK reseptör antagonisti olan loksiglumidi serulein ile oluþturulmuþ akut pankreatit modelinde, serulein indüksiyonu öncesi kullanarak, tek baþýna ve oktreotid ile birlikteki etkisini karþýlaþtýrmalý olarak araþtýrdýk.
Materyal ve Metod: Çalýþmamýzda her biri 30 sýçan içeren 3 deney ve 10 sýçan içeren 1 kontrol grubu oluþturuldu. Grup 1’de deneklere serulein 4 doz subkutanöz olarak verildi. Grup 2’de serulein enjeksiyonlarýndan 30 dakika önce loksiglumid, grup 3’te ise loksiglumide ek olarak okrerotid deneklere uiygulanmýþtýr. En son serulein enjeksiyonundan 6,12 ve 24 saat sonra her gruptan 10 sýçan ameliyat edilip biyokimyasal analiz için kanlarý alýnýp, histolojik deðerlendirme için de pankreas dokusu rezeke edilmiþ ve deðiþiklikler deðerlendirilmiþtir.
Sonuçlar: Serum amilaz ve laktat dehidrojenaz (LDH) deðerleri ve histolojik akut pankreatit kriterlerine göre grup 2 ve 3’te akut pankreatitin þiddeti düþüktü. Pankreatit þiddeti açýsýndan grup 2 ve 3 arasýnda fark yoktu.
Tartýþma: Pankreatit oluþumundan 30 dakika önce kullanýlan loksiglumid oluþturulan pankreatitin þiddetini azaltmýþtýr. Loksiglumide ek olarak kullanýlan oktreotidin bir katkýsý gösterilememiþtir.

Amaç: Nütrisyonel rikets ülkemizde ve geliþmekte olan birçok ülkede hala sýk görülen bir çocuk saðlýðý sorunudur. Asýl sebebi olarak D vitamini eksikliði gösterilse de bazý araþtýrmacýlar iyi güneþ alan ülkelerde bu hastalýktan sorumlu olan faktörün D vitamini eksikliðinden ziyade kalsiyum eksikliði olduðunu iddia etmektedir. Bu çalýþmanýn amacý Ýstanbul’ un bir bölgesinde gelir düzeyi düþük ailelerin çocuklarýnda görülen nütrisyonel rikets tedavisinde hangi tedavi yönteminin daha etkili olduðunu ortaya koymaktýr.
Materyal ve metod: Çalýþmaya yaþlarý 6-30 ay arasýnda deðiþen riketsli 45 çocuk alýnmýþ ve bunlara rastgele olarak, çift kör yöntemle dört haftalýk D vitamini (300,000 U i.m.), kalsiyum (3 gri gün) veya bunlarýn birlikte olduðu tedavilerden biri uygulanmýþtýr. Tedaviye cevabý deðerlendirmek için serum kalsiyum, fosfor ve alkalenfosfataz düzeyleri bakýlmýþ ve radyolojik deðerlendirme için 10 aþamalý bir radyografik puanlama uygulanmýþtýr.
Bulgular: Tedavi ile her üç grupta da serum kalsiyum düzeylerinde artýþ, alkalen fosfataz düzeylerinde azalma olmuþsa da asýl düzelme D vitamini ile beraber kalsiyum alan grupta olmuþtur.
Sonuçlar: Bölgemizdeki nütrisyonel riketsin asýl sebebi olarak D vitamini eksikliði görünmektedir. Ancak, tedaviye en iyi cevap tek baþýna kalsiyumdan ziyade tek baþýna D vitamini veya D vitamini ile beraber kalsiyum verildiðinde ortaya çýkmaktadýr.

Amaç: Betalaktam antibiyotiklerde oluþan tip 1 hipersensitivite reaksiyonlarý týptaki tüm ilerlemelere raðmen tüm dünyada önemli bir klinik sorun olmaya devam etmektedir. Bu çalýþmada hiçbir ilaç alerjisi öyküsü olmayan çocuklarda penisilin duyarlýlýðý araþtýrýlmýþtýr.
Materyal ve metod: Yaþlarý 6-13 (ortalama 8.931.98) yýl arasýnda deðiþen toplam 147 çocukta Benzil Penisilol Polilizin (PPL) ve Minör Determinant Karýþýmý (MDM) içeren solüsyonlar kullanýlarak önce prik, sonra intradermal testler yapýlmýþ, ek olarak da ev tozu akarlarý ve mantarlar gibi sýk rastlanan bazý allerjenlere karþý duyarlýlýk araþtýrýlmýþtýr.
Bulgular: Çalýþma grubunu oluþturan çocuklarda penisilin duyarlýlýðý oraný %15.64 olarak bulunmuþtur. Bir vakada PPL ile test sonrasýnda anafýlaksi geliþmiþtir. Ayrýca vakalarýn bir kýsmýnda ev tozu akarlarý ve mantarlara karþý da duyarlýlýk bulunmuþ, ancak bu allerjenlere karþý duyarlý olmanýn penisiline duyarlýlýðý artýrmadýðý görülmüþtür.
Sonuçlar: Penisilin ve diðer beta-laktam antibiyotiklerin aþýrý kullanýmý çocuklarda klinik belirti oluþturmadan duyarlýlaþmaya yol açabilir.

AMAÇ: Lentikiilostriat arter (LSA) alanýnda subkortikal enfarktý ve orta serebral arter (OSA) alanýnda kortikal enfarktý olan hastalarda klinik tablo ve prognozun karþýlaþtýrýlmasý.
MATERYAL VE METOD: Akut dönemde ve yakýnmalarýn 1. haftasýnda kranyal bilgisayarlý tomografi (BT) ve/veya manyetik görüntüleme (MR) ile lezyonlarý görüntülenen 15 LSA ve 18 OSA olgusu çalýþmaya alýndý. Tüm olgularda nörolojik muayene bulgularý ile risk faktörleri kaydedildi. Ýki grup, NIH stroke skalasý ve 6-8. haftalar arasýnda Barthel indeksi uygulanarak karþýlaþtýrýldý, istatistik testi olarak, student-t testi kullanýldý.
BULGULAR: LSA ve OSA gruplarýnýn Barthel indeksi ve NIH stroke skalalarý arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark saptanmadý (p>0.05).
SONUÇ: Çalýþmamýzda prognoz açýsýndan iki grup arasýnda fark saptanmadý. Bu sonuç, prognozu belirleyen öncelikli etkenin motor sistem tutuluþu olduðunu düþündürdü.

AMAÇ: Çalýþmamýzda dilatasyon ve kiiretaj ile pipelle biyopsisinin doðru taný oraný, seýýsitivite, spesifisite, histerektomi lýistopatolojilerini belirleyebilnýe gibi endometrial örneklemenin etkinliðini gösteren parametreler açýsýndan karþýlaþtýrýldý. Anormal uterin kanamalarýn deðerlendirilmesinde endometrial patolojilerin tanýsýnda etkinlik, güvenilirlilik ve hasta tarafýndan kabul edilebilirlik açýsýndan her iki metodun birbirine üstünlüðü olup olmadýðý irdelendi.
MATERYAL VE METOD: Þiþli Etfal Eðitim ve Araþtýrýna Hastanesi 1.kadýn Hastalýklarý ve Doðum Kliniði’nde 1.8.1999- 1.6.2000 tarihleri arasýnda histerektomi endikasyonu alan 45 hasta ve anormal uteriýý kanama tanýsýyla endometrial örnekleme endikasyonu alan 36 hasta çalýþmaya alýndý. Hastalara pipelle biyopsisi sonrasý dilatasyon ve kiiretaj uygulandý. Endometrial örnekleme yapýlan 36 hastadan 10 tanesine ve çeþitli nedenlerle histerektomi endikasyonu alan 45 hastaya histerektomi uygulandý.
BULGULAR: Müdahaleler sýrasýnda hastalarýn hissettikleri aðrý þiddetleri karþýlaþtýrýldýðýnda dilatasyon ve kiiretajla (D&C) hissedilen aðrý þiddetinin istatistiksel olarak pipelle yönteminden daha fazla olduðu gözlendi (p<0.005). Pipelle biyopsisinin doðru taný oraný %63.6, sensitivitesi %75, spesifitesi %97, D&C’nin doðru taýýý oraný %78.1, sensitivitesi %100, spesifitesi %97.4 olarak saptandý. Pipelle biyopsisiyle %25, D&C ile %16 oranýnda yetersiz materyal elde edildi. Yetersiz materyaller postmenopozal olgularda çoðunluktaydý. Atrofik endometrium saptamada pipelle biyopsisinin sensitivitesi %12.5, D&C’nin sensitivitesi %25 olarak bulundu. Endometrial polipin saptanmasýnda pipelle biyopsisi ve D&C’nin sensitiviteleri sýrasýyla %0 ve %100 idi. Adeýýokarsiýýom ve basit hiperplazinin saptanmasýnda her iki yöntemin sensitivitesi %100 olarak belirlendi.
SONUÇ: Premenopozal ve post nýenopozal kanamalý hastalarda ýýltrasonografide endometrial polip veya subnýuköz nýyom þüphesi varsa endometrial örnekleme histeroskopi rehberliðinde yapýlmayýdýr. Eðer böyle bir þüphe yoksa pipelle biyopsisi güvenli ve yeterli sonuçlar vermesi ve kolay uygulanabilmesi nedeniyle D&C’ye tercih edilebilir. Postmenopozda ve ýýltrasonografide endometrium kalýnlýðýnýn 4 mm’ýýin altýnda olduðu olgularda yüksek yetersiz materyal oraný nedeniyle pipelle biyopsisi veya D&C yerine histereskopi rehberliðinde biyopsi uyugulanabilir.

Amaç: Proksimal gastrik kanserlerin kiiratif rezeksiyonu amacýyla ve yaygýn eroziv gastrite baðlý aðýr kanamalarýn kontrolünde total gastrektomi hala tercih edilen bir metodtur. Stapler kullanýmýnýn yaygýnlaþmasý ve besleyici jejunostomiyle geniþ gastrik rezeksiyonlarýn operatif morbidite ve mortalitesinin azaldýðý bildirilmiþtir. Son çalýþmalarda besleyici jejunostomiye baðlý bir komplikasyon olan týkanýklýðýn zaman zaman görülmesi konu hakkýnda düþüncelerimizi sorgulamaktadýr.
Materyal ve metod: Çalýþmamýzda hastanemizde 1994-1999 yýllarý arasýnda total gastrektomi yapýlan 55 hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. 20 hastaya besleyici jejunostomi açýldý. Tüm hastalarda postoperatif oral beslenme zamaný hastanede kalýþ süresi ve komplikasyonlar karþýlaþtýrýldý.
Bulgular: Oral beslenmeye baþlama zamaný jejunostomili grupta ortalama olarak 5±2 gün iken, diðer grupta 3±1 gün olarak saptandý. Hastanede kalýþ süresi jejunostomili grupta 14±3 gün oldu. Oysa jejunostomisiz grupta 10±3 gün olarak belirlendi. Her iki grupta da anostomoz kaçaðý saptanmadý. Jejunostomi tüpü postoperatif 7-13 günler arasý çekildi. 3 hastada jejunostomi tüpünün çekilmesini takip eden en az 3 gün boyunca tüp yerinden drenaj devam etti. Bu hastalarýn birinde tüp yerinden drenaj 8. güne sarktý. Jejunostomisiz grupta yara komplikasyonu geliþmedi. Tartýþma: Total gastrektomilerin çoðunda besleyici jejunostomi gerekli deðildir. Bu prosedür uygulandýðýnda postoperatif komplikasyonlar ve hastanede kalýþ süresi uzamýþ gibi görünmektedir.

Kondrosarkomlar en sýk görülen maligrý kýkýrdak tümörleridir, tüm kranial boþlukta %0.15 oranýnda görülürler. Kondrosarkomlarýn embriyonal kýkýrdak kalýntýlarýndan veya meningeal fibroblastlardan metaplazi ile geliþtikleri tahmin edilmektedir. Genel olarak bir operasyonda optimal tümör çýkarýlmasý önerilir. Radyoterapi bu tümörlerin önemli yapýlara direkt komþuluðundan dolayý kullanýlan diðer bir tedavidir. Biz bu makalede kranial kondrosarkom tamlý 34 yaþýnda bir erkek hasta ile 25 yaþýnda bir kadýn hastayý sunduk.

Spontan intrakraniyal hipotansiyon ilk kez 1938’de tanýmlanan postural baþ aðrýsý ve düþük beyin omurilik sývýsý (BOS) basýncý ile karakterize bir tablodur. Aðrýya eþlik eden ense sertliði, bulantý, kusma, diplopi, kraniyal nöropatiler daha az sýklýkta tanýmlanmaktadýr. Çalýþmada 4 haftalýk postural baþ aðrýsý öyküsü olan 32 yaþýnda kadýn hasta sunulmaktadýr. Ehler Danlos sendromu tanýsý almýþ olan hasta ani geliþen ve yatmakla düzelen baþ aðrýsý, bulantý, kusma tanýmlamaktadýr. Nörolojik muayenesinde özellik saptanmayan hastanýn lomber ponksiyon (LP) ve Kraniyal manyetik resonans görüntüleme (MRG) bulgularý tanýyý destekleyicidir. Travma ve LP öyküsü olmayan hastada tablonun Ehler Danlos Sendromu ile iliþkili olarak geliþmiþ olabileceði akla gelmektedir.

Acil Polikliniðimize nefes darlýðý, anazarka tarzý ödem ve kanlý balgam yakýnmasýyla baþvuran ve özgeçmiþinde birkaç kez kokain kullanýmý olan hasta akut böbrek yetersizliði ön tanýsý ile yatýrýldý. Hematiiri ve proteinürisi olan hastanýn renal biopsisinde glomerüler bazal membranda (GBM) lineer infiltrasyon saptanmasý ve AntiGBM ‘n‘ýn pozitif bulunmasý nedeniyle Goodpasture sendromu düþünülerek hastaya inýmünsüpresif tedavi, plaznýaferez ve hemodiyaliz uygulandý. Nadir görülen bir sendrom olmasý nedeniyle sunmaya deðer bulduk.