Kronik hepatit b ile yaşayan hastalarda oral nükleozid /nükleotid analogları ile tedavi uyumu
Derya Ozyigitoglu, Dilek Yildiz Sevgi, Ceren Atasoy Tahtasakal, Ahsen Oncul, Alper Gunduz, Ilyas DokmetasSağlık Bilimleri Üniversitesi Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji, İstanbulAmaç: Antiviral tedaviye uyum tedavi başarısı ve direncin önlenmesi için önemlidir. Nükleoz(t)id analogları ile tedavi alan hastalarda tedaviye uyum oranı ve bunu etkileyen faktörlerin saptanması amaçlanmıştır.
Yöntem: En az bir yıldır kronik hepatit B tanısı ile oral nükleoz(t)id analogu(NA) alan 168 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik verileri ile ilaç atlama durumları uygulanan geri bildirim anketinden elde edilirken, eczane kayıt sisteminden son 1 yıllık ilaçların dökümü yapılarak Medication Possesion Ratio(MPR) hesaplandı.
Bulgular: Hastaların 60’ı (%35,7) kadın, 108’i (% 64,3) erkek idi. Yaş ortalaması 43,61±10,35 olarak hesaplandı. MPR ye göre %29.2 hasta nonadherence- uyumsuz (MPR değeri < 0,90) saptandı. Orta yaşlardan itibaren tedavi uyumunun arttığı görüldü. Hepatit B dışındaki hastalıklar nedeni ile ilaç kullanımı olan hastalarda tedavi uyumu daha yüksek bulundu. Cinsiyet, eğitim- çalışma durumu, medeni hali, sigara- alkol gibi alışkanlıkları, kullanmakta olduğu antiviral tedavinin türü, ilaç alma zaman ve şekli, tedavi başlangıcındaki biopsi bulguları arasında tedavi uyumu açısından anlamlı fark saptanmadı. Hastaların en sık ilaç atlama nedenleri unutkanlık olarak saptandı. Sık görülen diğer nedenler başka işlerle meşgul olma, günlük rutinde değişiklik olmasıydı.
Sonuç: Çalışmamızda MPR ile hesaplanan tedavi uyumu %70.8 olarak saptanmıştır. Bu uyum düzeyi literatürdeki KHB ile yapılan çalışmalara göre daha düşük düzeydedir. KHB hastalarında uyumun hekim tarafından takip edilmesi ve desteklenmesi önemlidir. (SETB-2021-09-282)
Adherence to Treatment with Oral Nucleoside/Nucleotide Analogs in Patients with Chronic Hepatitis B
Derya Ozyigitoglu, Dilek Yildiz Sevgi, Ceren Atasoy Tahtasakal, Ahsen Oncul, Alper Gunduz, Ilyas DokmetasDepartment of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, University of Health Sciences Türkiye, Sisli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital, Istanbul, TürkiyeObjectives: Adherence to antiviral treatment is important for treatment success and prevention of resistance. It was aimed to determine treatment adherence to nucleoside/nucleotide analogs and factors influencing on adherence.
Methods: The study included 168 patients who received oral nucleoside/nucleotide analog with diagnosis of chronic hepatitis for at least 1 year. Data regarding demographic characteristics and missed drug were collected using a survey, while list of medication within prior year were extracted from pharmacy registry and Medication Possession Rate (MPR) was calculated.
Results: There were 60 women (35.7%) and 108 men (64.3%) in the study. Mean age was calculated as 43.61±10.35 years. It was found that 29.2% of patients were non-adherent based on MPR (MPR<0.90). It was observed that adherence was improved on middle age. Treatment adherence was found to be higher in patients receiving medication due to disorders other than hepatitis B. It was found that there was no significant difference in adherence according to age, gender, occupation status, marital status, smoking or alcohol consumption habits, type of antiviral treatment, time and mode of drug intake, and biopsy finding at time of drug prescription. The most common cause was identified as forgetfulness for missed drug. Other common causes were inoccupation and alteration in daily routine.
Conclusion: In our study, the treatment adherence determined by MPR was 70.8%. This rate was lower than those reported for chronic hepatitis B in the literature. It is important to monitor and encourage treatment adherence in patients with chronic hepatitis B by clinicians.
Makale Dili: İngilizce