Amaç: Plazmaferez, immunolojik renal hastalıkların tedavisinde son 40 yıldır kullanılmaktadır. Bu yaklaşımın altında yatan mekanizma antikorlar ve immun kompleksler gibi patojenik immun mediatörlerin dolaşımdan temizlenmesidir. Bu çalışmada kliniğimizde plazmaferez tedavisi gören hastaların retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Son 10 yılda kliniğimizde yatan ve terapötik plazmaferez tedavisi alan toplam 27 hastanın kayıtları değerlendirildi. Demografik özellikleri, biyokimyasal parametreleri, biyopsi sonuçları, plazmaferez komplikasyonları ve tedavisi sonrası sağkalımları kayıt edildi.
Bulgular: Hastalarda ortalama yaş 39±18 (17-71) yıl, ortalama plazmaferez seans sayısı 13.9±8.8 (2-41) olarak saptandı. Altı hastada Goodpasture hastalığı, 5 hastada ANCA (+) küçük damar vasküliti, 5 hastada trombotik mikroanjiyopati, 4 hastada sistemik lupus eritematozus, 3 hastada akut humoral rejeksiyon, 3 hastada primer kresentik glomerulonefrit ve 1 hastada ise multipl myelom saptandı. Tedavi esnasında bir hasta exitus oldu, 9 hastada renal iyileşme görüldü, 12 hastada son dönem böbrek yetmezliği nedeniyle diyaliz tedavisine başlandı. Renal düzelme saptanan hastalardan birinde nüks saptandı ve bu hasta ile birlikte toplam 6 hastada da Evre 2-3 böbrek yetmezliği devam etti.
Sonuç: Plazmaferez nefroloji kliniklerinde bazı özel grup hastalarda adjuvan tedavi olarak düşünülmelidir. Son dönem böbrek yetmezliğine ilerlemeyi önleyebilir ve renal iyileşmede hızlanmaya neden olabilir.
Objective: Plasmapheresis has been used in the management of immune-mediated renal diseases for the last 40 years. The rationale behind this approach is to remove pathogenic immune mediators, such as autoantibodies and immune complexes, from the circulation. In this study, we aimed to evaluate retrospectively the patients treated with plasmapheresis in our clinic.
Material and Method: A total of 27 patients who had been hospitalized and treated in our clinic in the last 10 years were evaluated. Demographic characteristics, biochemical parameters, biopsy results, plasmapheresis complications and survival analyses following treatments were recorded.
Results: The mean age of the patients was 39±18 (17-71) years and the mean number of plasmapheresis sessions was 13.9±8.8 (2-41). Six patients had Goodpasture Syndrome, 5 patients had ANCA (+) small vessel vasculitis, 5 patients had thrombotic microangiopathy, 4 patients had Systemic Lupus Erythematosus, 3 patients had Acute Humoral Rejection, 3 patients had primary crescentic glomerulonephritis and 1 patient had multiple myeloma. One patient died, 9 patients had renal improvement and 12 patients underwent dialysis due to end stage renal disease during the treatment. One patient with renal improvement experienced recurrence, and including this patient, Grade 2-3 renal failure continued in a total of 6 patients.
Conclusion: In conclusion, plasmapheresis should be considered as an adjuvant treatment in some specific groups in Nephrology Clinics. It can prevent progression to end stage renal failure and accelerate renal improvement.