AMAÇ: Hasta popülasyonumuzdaki kadınlarda akraba evliliği oranı ve bu grupta eğitim düzeyi, evlilik yaşı ve doğurganlık oranlarının incelenmesi.
MATERYAL VE METOD: Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Planlaması Merkezine Mart - Haziran 1999 arasında başvuran kadınlardan randomize seçilen 246 ’sına 29 soruluk anket uygulanmıştır.
BULGULAR: Popiilasyonumuzda akraba evliliği oranı % 24,8’dır. Akraba evliliği yapan ve yapmayanlarda sırasıyla çalışma oranı, eğitim yılı, ortalama evlilik yaşı, çocuk sayısı, istenen çocuk sayısı ve planlı olarak sahip olunan çocuk sayısı sırasıyla şöyledir: %9,9 ve %90,1; 4,5 ve 7,4; 18,1 ve 20,4; 2,9 ve 2,0; 2,9 ve 2,1; 1,83 ve 1,53.
SONUÇ: Kadın Hastalıkları ve Doğum Hekimliği için önemli bir sorun olan akraba evliliği popülasyonumuzda % 24,8 oranındadır. Bu grubu eğitim seviyesi düşük, evlilik yaşı küçük, çok çocuklu kadınlar oluşturmaktadır. Toplumunıuzun sosyoekonomik seviyesinin yükselmesi ve sağlıklı nesiller yetişmesi için iletişim araçlarıyla bu gruptaki kadınların doğru bilgilendirilmesi gereklidir.
OBJECTIVE: To evaluate incidence o f consanguineous marriages in our patient population and education level, age of marriage and fertility in this group.
STUDY DESIGN: A randomised study with an inquiry of 29 questions carried out on 246 women who applied to Family Planning Center at Sisli Etfal Education and Research Hospital between March - June 1999.
RESULTS: Incidence of consanguineous marriages is 24.8%. Incidence of working, age of marriage, owened child number, number of wanted children and children owened as planned are as follows in women with and without consanguineous marriages respectively: 9.9% and 90.1%, 4.5 and 7.4, 18.1 and 2 0.4, 2.9 and 2.1, 2.9 and 2.1, 1.83 and 1.53.
CONCLUSION: Incidence of consanguineous marriages in our population is 24.8%. Women married at young age, with low education level and having many children constitutes this group. Every kind of communication technology should be used in informing this group to bring up healthy generations and raise socioecomic standards.