Korozif Özofajit Darlıklarında Geç Dönem Stent Uygulaması: İlk Deneyimlerimiz
Meltem Kaba, Cetin Ali Karadag, Mesut Demir, Nihat Sever, Melih Akin, Ali Ihsan DokucuŞişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, İstanbul, TurkeyAmaç: Gelişmekte olan ülkelerde sık görülen korozif madde alımlarının özofagus darlığı ile sonuçlanması yaygın rastlanılan bir durumdur ve darlıklara yönelik standart bir tedavi yöntemi henüz bulunamamıştır. Çalışmamızda özofagus darlıklarının tedavisinde
stent uygulanmasına ilişkin ilk deneyimlerimiz sunulmuştur.
Yöntem: Kliniğimizde korozif özofajit nedeniyle darlık gelişen ve stent tedavisi uygulanmış olan hastaların dosyaları geriye dönük olarak değerlendirildi. Özofagus darlığının boyu 30 ile 130 mm arasında değişiyordu. Kullanılan stentler, silindirik nitinol alaşım yapı üzerine silikon kaplanmış, üst ucu huni şeklinde, yerleştirildiğinde kendiliğinden genişleyen ve çıkarılabilir özellikteydiler. Stent çapları 10–20 mm, boyları 60–170 mm arasındaydı.
Bulgular: Toplam yedi hasta (4 kız, 7 erkek) çalışmaya katıldı. Stentler genel anestezi altında yerleştirildiler. Stent sonrası hastaların tümünde değişik sürelerde ağrı, kusma, yutma güçlüğü ve bir hastada kanama oldu. Bir hasta stentli iken akciğer enfeksiyonuna bağlı olduğu düşünülen komplikasyonla kaybedildi. Stentler tolerans sorunları (Granulasyon dokusu oluşması, stentin gömülmeye başlaması) gibi nedenlerden dolayı ortlama 38 günde çıkartılmak zorunda kalındılar. Hastaların özofagus mukozasında granülasyon oluştuğu, kesin iyileşme sağlamadığı ancak dar bir lümenin ortaya çıktığı gözlendi.
Tartışma: Klinik uygulamamızda stenent tedavisi kalıcı fayda sağlamamıştır. Hangi tip, uzunluk ve çaptaki stentin, yanıktan ne kadar süre sonra uygulanacağı, ne kadar süreyle kalacağı, hangi uzunluktaki ve yerleşimdeki darlıkların stent tedavisine uygun
olduğu, birlikte uygulandığında yarar sağlayacak tıbbi tedavilerin neler olacağı konusunda yeni çalışmalara ihtiyaç vardır. (SETB-2018-07-094)
Late Intraluminal Stent Application in Strictures due to Corrosive Esophagitis: Our Preliminary Experiences
Meltem Kaba, Cetin Ali Karadag, Mesut Demir, Nihat Sever, Melih Akin, Ali Ihsan DokucuDepartment of Pediatric Surgery, Sisli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital, Istanbul, TurkeyObjectives: Household chemicals result in corrosive esophageal burns in the developing third world countries, and most of them cause esophageal strictures. There is no standard treatment for esophageal strictures. Here, we present our preliminary experience with intraluminal esophageal stents for stricture treatment.
Methods: The files of the patients who had stenosis due to corrosive esophagitis in our clinic were evaluated retrospectively. Stricture lengths were between 30 and 130 mm. Stents were self-expandable, made of nitinol alloy that was covered with silicone, and they were cylindrical in shape with a conical tip. The lengths varied between 60 and 170 mm and the diameters were between 10-20 mm. The stent application was made under general anaesthesia.
Results: There were seven patients (four girls and three boys). After stent application, all patients experienced constant or temporary pain, vomiting, and difficulty in swallowing. Bleeding occurred in one patient. Sudden death occurred in one patient, probably as a complication of chest infection. All stents had to be removed in mean 38 days because of embedding of the stent, development of granulation tissue and intolerance.
Conclusion: More research is needed to determine the type, length and diameter of the stent, the timing and the duration of the application, the length and level of the stricture suitable for stent application and medications during treatment.
Makale Dili: İngilizce