Factors Associated with Long-Term Survival in Maintenance Hemodialysis Patients: A 5-Year Prospective Follow-Up Study

Objectives: In addition to an increase in the prevalence of dialysis treatments for end-stage renal disease worldwide, the mortality rates among patients on maintenance hemodialysis remain higher than that of the general population. This study aims to evaluate factors associated with long-term survival in stable maintenance hemodialysis patients.
Methods: A total of 100 patients initiating hemodialysis by February 2013 were included in this prospective cross-sectional 5-year follow-up study. Data on patient demographics, anthropometric-nutritional parameters, systolic and diastolic blood pressure levels, and hemodialysis parameters, including etiology of kidney failure, hemodialysis duration, peritoneal dialysis history, relative interdialytic weight gain (RIDWG), and Kt/V, were recorded.
Results: Overall 5-year survival rate was 56.6%. The 5-year survival rate was higher in patients with younger age (71.4% below median vs. 42.0% above median, p=0.023), lower systolic (63.3 vs. 50%, respectively, p=0.005) and diastolic (62.5 vs. 51.0%, respectively, p=0.02) blood pressure levels, higher Kt/V (46.9 vs. 66.0%, respectively, p=0.044), lower RIDWG (54.0 vs. 32.7%, respectively, p=0.026), and lower serum leptin levels (63.3 vs. 50.0%, respectively, p=0.047). Cox-regression analysis revealed that only systolic blood pressure (B = 1.081, 95% CI, 0.152 to 0.756, p=0.08) was a significant risk factor for poor survival.
Conclusion: Our findings revealed pre-dialysis systolic blood pressure as the sole risk factor for poor long-term survival in stable maintenance hemodialysis patients. Malnutrition-inflammation, measures of nutrition, inflammation, and anemia had no significant impact on long-term survival.

Hemodiyaliz hastalarýnda uzun süreli sað kalým ile iliþkili faktörler: Beþ yýllýk prospektif takip çalýþmasý

Giriþ: Dünya çapýnda son dönem böbrek hastalýðý için diyaliz tedavilerinin prevalansýndaki artýþa ek olarak, hemodiyaliz hastalarý arasýndaki ölüm oranlarý genel popülasyondan daha yüksek olmaya devam etmektedir. Bu çalýþma, stabil hemodiyaliz hastalarýnda uzun süreli saðkalým ile iliþkili faktörleri deðerlendirmeyi amaçlamaktadýr.
Yöntem: Bu prospektif kesitsel beþ yýllýk takip çalýþmasýna Þubat 2013 tarihinden sonra hemodiyaliz baþlanan toplam 100 hasta dahil edildi. Hasta demografisi, antropometrik-beslenme parametreleri, sistolik ve diyastolik kan basýncý seviyeleri ile böbrek yetmezliði etiyolojisi, hemodiyaliz süresi, periton diyalizi öyküsü, interdiyalitik kilo alýmý ve Kt/V dahil olmak üzere hemodiyaliz parametreleri hakkýndaki veriler kaydedildi.
Bulgular: Genel beþ yýllýk sað kalým oraný %56.6 idi. Beþ yýllýk sað kalým oraný, yaþý daha genç (ortancanýn %71.4 altý ve %42.0 üzerinde, p=0.023), düþük sistolik (sýrasýyla, %63,3'e karþý %50, p=0,005) ve düþük diyastolik (sýrasýyla, 62,5'e karþý %51,0, p=0,02) kan basýncý, daha yüksek Kt/V (sýrasýyla %46,9'a karþý %66,0, p=0,044), daha düþük diyalizler arasý aðýrlýk artýþý (sýrasýyla %54,0'a karþý %32,7, p=0,026) ve daha düþük serum leptin seviyeleri (sýrasýyla %63.3'e karþý %50.0, p=0.047) olan hastalarda daha yüksekti. Cox-regresyon analizi, yalnýzca sistolik kan basýncýnýn (B=1.081, %95 GA, 0.152 ila 0.756, p=0.08) kötü sað kalým için önemli bir risk faktörü olduðunu ortaya koydu.
Sonuç: Hemodiyaliz hastalarýnda kötü uzun dönem saðkalým için tek risk faktörü diyaliz öncesi yüksek sistolik kan basýncý olduðunu saptadýk. Malnütisyon-inflamasyonun, beslenme ve inflamasyon prametreleri ile aneminin uzun süreli sað kalým üzerinde anlamlý bir etkisi saptanmadý. (SETB-2021-06-187)