Augmentation cystoplasty was first described at the end of the 19th century, but it was popular for the small contacted tuberculous bladder, indications to this procedure are schistosomiasis, interstitial cystitis, neurogenic bladder dysfunction, detrusor instability, undiversions, various congenital conditions and correction of the lower urinary tract dysfunction before renal transplantation. Stomach, ileum and colon can he used as natural grafts. There are also synthetic grafts for bladder augmentation. Complications of this procedure are metabolic disturbance, diverticularization, mucus production, bacteriuria, stone formation, perforation and increased risk for carcinoma development. Augmentation cystoplasty is an attractive alternative for the minority failing conservative management.
Düşük kapasiteli mesanelerin cerrahi tedavisi 19. yüzyılın sonlarında tanımlanmış, ancak 1950’li yıllarda tüberküloz nedeniyle popüler olmuştur. Schistosomiazis, interstisyel sistitde, nörojenik mesanede, detrüsor instabilitesinde, undiversiyonda ve renal transplantasyon öncesi alt üriner trakt disfonksiyonunun düzeltilmesinde endikedir. Mide, ileıım, kolon gibi doğa! greftlerin yanında sentetik greflerde kullanılabilir. Sağladığı yararların yanında neden olduğu metabolik bozukluklar, divertikülarizasyon, mukus oluşumu, bakteriiiri, taş oluşumu, perforasyon ve karsinom gelişimi gibi komplikasyonları vardır. Augmentasyon sistoplastisi konservatif tedavinin başarısız olduğu durumlarda alternatif bir tedavi yöntemidir.