AMAÇ: Son iki yýl içinde hastanemiz 2. İç Hastalýklarý ve Nöroşirürji Klinikleri tarafýndan takip ve tedavileri yapý­lan, sekonder diabetes mellituslu 6 akromegali vakasýnýn deðerlendirilmesi amaçladýk.
MATERYAL VE METOD: Çalýşmamýzda 1995-1997 tarihleri arasýnda hastanemizde teşhis ve tedavileri yapýlan, takipleri düzenli olarak sürdürülen sekonder diabetes mellituslu 6 akromegali vakasý deðerlendirilmiştir. Vakalar anamnez, fizik muayene laboratuar bulgularý, operasyon şekli ve operasyon sonrasý gelişen komplikasyonlar açýsýn­dan incelenmiş ve literatürdeki diðer çalýşmalarla karşýlaş­týrýlmýştýr.
BULGULAR: Uçlarda büyüme, yumuşak dokuda kalýnlaş­ma, halsizlik ve baş aðrýsý, paresteziler, eklem aðrýlarý, aşý­rý kýllanma, kilo artýşý gibi semptomlar literatürle uyumlu olarak bulunurken, polidipsi. poliüri, polfaji gibi aşikar diabetes mellitus semptomlarý literatürden farklý olarak vakalarýn hepsinde mevcuttu. Hipertansiyon. görme alam kaybý, sella genişlemesi gibi bulgularda literatürle uyumlu olarak bulundu. Hastalarýn tümüne endonazal transsfenoidal yolla hipofizektomi operasyonu yapýldý. 2 hastaya operasyon öncesinde I ay süreyle somatostatin verildi. Operasyon sonrasý takiplerinde I hastada gerici, I hastada ise kalýcý diabetes insipidus gelişti. I hastada kontrol beyin MR'da suprasellar aðýrlýklý rezidiv adenom saptanmasý üzerine sað pterional kraniotomi ile transkranial yolla total tümör eksizyonu yapýldý. Operasyon sonrasý tüm hastalarda GH seviyeleri operasyon öncesi deðerlerin altýna düþtü. Bu düşüş yapýlan t-testinde istatistiksel olarak ileri derecede anlamlý bulundu(p<0.001).
SONUÇ: Hastalanmýzýn tanýlarýnýn iç hastalýklarý polikliniklerinde veya servislerde diabetes mellitus nedenlerinin araştýrýlmasý sýrasýnda ortaya çýkmasý ilgi çekiciydi. Bu yüzden sekonder diabetes mellitus düşünülen hastalarda etyolojide akromegali hastalýðýnýn da dikkatli bir şekilde araştýrýlmasý gerektiði kanaaýindeyiz.Aynca transsfenoidal yolla yapýlan hipojizektominin akromegali hastalýğýnýn tedavisinde seçkin ve etkin bir tedavi oldulu bizim vakalarý­mýzda görülmektedir.


OBJECTIVE: We intented to evaluate six acromegalic patients having secondary diabetes mellitus, they have heen followed and treated by Internal Medicine and Neurosur­gery Clinics.
STUDY DESIGN: We treated 6 case during /995-1997. Clinical, biochemical results and surgical techniques and also following complications were evaluated. We compared the results with other studies in literature.
RESULTS: Acral enlargemeýýt of hands and feet, increased soft tissue thickness,muscle weakness, arthralgias, hirsutismus, weight gain were clinical symptoms found similar to the literature. In all patients, polidypsia, poliüria an poliphagia like symptoms of diabetes mellitus were present. Hypertension, visual field defects, pituatry enlargement were symptoms correlared to the literature. Patients were operated performing an endonasal transsplýenoidal hipophysectonýy. 2 patients had heen given sonýaýostatin during 30 days preoperatively. in post-op period; aýýe patient had developed permanenet diabetes insipidus where as an other one revealed transient diabetes insipidus. Having a control MR imaging af suprasellar area in a patient we vsualized a residual adenoma and a total tumoral excesion by a right pterional craniotamy was performed. in post-op period we obtained lower levels of GH comparing to the recent results (p<0.001).
CONCLUSION: it was interesting that the diagnosis of the patients were made in internal medicine our patients clinics or clinics during the investigation of tize causes of diabetes mellitus. Therefor we think that at all patients with possible secondary diabetes mellitus diagnosis acromegaly should­ also be investigated.

Farengoözofageal defektlerin onarýmýnda primer hedef oral kavite ile özofagus arasýndaki ilişkiyi tekrar kurarak üst sindirim yolunun devamlýlýðýný saðlamaktýr. Kliniği­mizde uygulanan iki gastrik pull-up tekniði ile rekonstrüksiyon olgusu dolayýsýyla çeşitli farengoözofageal defekt rekonstrüksiyon yönteölerini irdeledik. Hastalýğýn kötü progonozuna ve gastrik pull-up tekniðinin yüksek mortalite oranlanma raðmen bu seçeneðin hipofrarenks ve servikal özofagus kanserlerinde onkolojik ve palyatif açýdan tercih gören bir yöntem olduðunu gözlemledik.

The primary goal of the repair for the pharyngoesophage­al defects is to maintain the continuity after the upper alimentary tract by re-establishing the relation between the oral cavity and the csophagus. We reviewed several techniques of reconstruction for pharyngoesophageal defects and evaluated our experience in two cases in which we performed reconstruction using gastric pull-up. We conclude that, despite poor prognosis of the disease and high rates on the part of gastric pull-up technique, it is a method of choice in cancers of the hypopharynx arýd cervical esophagus owing to oncologic and palliative grounds.

Nozokomiyal patojenler arasýnda yer alan Pseudomonas aeruginosa'nýn tedavisi giderek artan direnç nedeniyle günümüzde önemli bir sorun olarak karşýmýza çýkmaktadýr. Kafa travmasý nedeniyle yapýlan operasyon sonrasýnda gelişen çoðul dirençli P. aeruginosa’nýn etken olduðu menenjit olgusunda tedavide karşýlaşýlan güçlükler vurgulanmýş­týr.

Treatment of infections caused by Pseudomonas aerugino­sa has emerged as a challenging prohlem because of its increasing resistance. This case report presents difficulties encountered during treatment of a patient who developed nosocomial meningitis caused by multiple resistance P. aeruginosa following surgery because of head trauma.

Dengesizlik, konuşma ve yürüme güçlüğü ve gözlerin istemsiz hareketleri nedeniyle polikliniğimize başvuran, bilgisayarlý beyin tomografisinde geniş posterior fossa kisti tesbit edilen 21 yaşýndaki erkek olgu sunuldu. Kisto-perito-neal şant yerleştirilmek üzere opere edilen olguda, operasyon esnasýnda mikroskop kullanýlarak yapýlan incelemede hiç serebellar doku bulunmadýðý tesbit edildi. Oldukça nadir görülen serebellar agenezi ve aplazi posterior fossanýn diðer kistek malformasyonlarý ile birlikte tartýşýldý.

A 21 year old male presented with dysequilibrium, speech and walking disability and involuntary movements of both eyes. His computed tomographic scan revealed a large posterior fossa cyst. The case was operated to insert a cysto-peritoneal shunt. The view with operating microscope revealed no cerebellum and cerebellar tissue in the posterior fossa. The peroperative diagnosis was determined as cerehellar agenesis or aplasia and was discussed with other cystic malformations of posterior fossa.