Introduction and Goal: The effects of enteral alone versus combined enteral and parenteral nutritional support on biochemical parameters, morbidity and mortality were investigated in need for prolonged intensive care after cardiovascular surgery in patients with chronic heart failure.
Material and Methods: Patients were randomly divided into two groups (n=30) depending on enteral nutrition (Group 1, n=30), Group 2; combined enteral and parenteral nutrition (Group 2, n=30). On day 1, 7 and 14; glucose, cholesterol, triglyceride, albumin, alanin aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST), lactate dehydrogenase (LDH); alkalane phospatase (ALP), total bilirubin, gamma glutamil transferase (GGT) and electrolytes were evaluated. Side effects and mortality were recorded.
Results: Demographics and all biochemical parameters revelaed no difference between groups (p>0.05). Within group comparisons revealed no change in glucose levels in Group 1 whereas, there was increase in Group 2 (p=0.01). Cholesterol and triglyceride levels in Group 1 and 2 showed a rise whereas, albumin levels decreased (p<0.001). A decrease in ALP and AST in Group 1 and a decrease
in ALP in Group 2 was observed (p<0.05), there was no difference in LDH and total bilirubin levels. In Group 1, a rise in sodium and chloride levels, a decrease in calcium levels, in Group 2, a rise in sodium and potassium levels were seen. Side effects and mortality showed no difference (p>0.05).
Conclusion: Early enteral nutritional support should be considered first in postoperative period. If the required energy amount can not be achieved, enteral and parenteral nutrition can be used together.
Giriş ve Amaç: Bu çalışmada kardiyovaskuler cerrahi sonrası uzamış yoğun bakım ihtiyacı olan kalp yetmezlikli hastalarda, enteral ve kombine (enteral+parenteral) beslenmenin biyokimyasal parametreler, morbitide ve mortalite üzerine etkilerinin ortaya konulması amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Hastalar enteral (Grup E, n=30) ve kombine (enteral+parenteral) beslenme (Grup EP, n=30) olmak üzere rastgele iki eşit gruba ayrıldı. Biyokimyasal parametreler; glukoz, kolesterol, trigliserid, albumin, alanin aminotransferaz (ALT), aspartat aminotransferaz (AST), laktat dehidrojenaz (LDH), alkalen fosfataz (ALP), direkt bilirübin, gamma glutamil transferaz (GGT) ve elektrolit düzeyleri 1. 7. ve 14. günlerde incelendi. Yan etkiler ve mortalite kaydedildi.
Bulgular: İki grup karşılaştırıldığında demografik özellikler ve incelenen biyokimyasal parametrelerde istatiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Grup içi karşılaştırmalarda, Grup E’de glukoz seviyelerinde istatiksel olarak anlamlı fark saptanmaz iken (p>0.05), Grup EP’de yükselme görüldü (p=0.01). Kolesterol ve trigliserid seviyeleri, her iki grupta yükselirken, albümin değerlerinde azalma saptandı (p<0.001). Karaciğer enzim değerlerinde ise; Grup E’de ALP ve AST’de düşme, Grup EP’de ise ALP’de düşme gözlendi (p<0.05), LDH ve total bilirübin düzeyleri benzerdi. Grup E’de sodyum ve klor değerleri yükselirken, kalsiyum değerlerinde düşme ve Grup EP’de ise; sodyum ve potasyum değerlerinde yükselme saptandı (p<0.05). Komplikasyonlar ve mortalite açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0.05).
Sonuç: Erken enteral beslenme postoperatif dönemde ilk başlanan beslenme tedavisi olmalıdır. Hedeflenen gerekli enerji miktarına ulaşılamıyor ise, enteral ve parenteral beslenme birlikte başlanabilir.