Risk factors in the occurance of persistent primary hyperparathyroidism
Abdülcabbar Kartal1, Bülent Çitgez2, Süleyman Öden3, Sıtkı Gürkan Yetkin2, Mehmet Mihmanlı2, Nurcihan Aygün2, Mehmet Uludağ21Siverek Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Urfa-Türkiye2Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul-Türkiye
3Batman Bölge Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Batman-Türkiye
Objective: Persistent primary hyperparathyroidism due to failed parathyroidectomy is an uncommon but challenging problem as re-operation carries higher complication and failure rates. The purpose of this study was to evaluate the risk factors responsible for persistent hyperparathyroidism.
Material and Method: A retrospective analysis was performed on patients with primary hyperparathyroidism of whom underwent parathyroidectomy in our surgical department between 2000 and 2010. Patients underwent initial parathyroidectomy with at least 6 months of follow-up were included and were divided into two groups according to whether or not persistent disease. Patients in group 1 were not persistent, patients in group 2 were persistent. Both groups were compared in terms of sex, operation type, presence of ectopia, multipl gland disease and the presence of nodular thyroid disease. Groups were compared with Chi-square and Fisher’s exact tests. Relative risk was calculated.
Results: In the period of past 10-year, 159 parathyroid operations for primary hyperparathyroidism were performed in our department. In total, 132 patients met inclusion criteria, and the total success rate of parathyroidectomy was 97.72%. The mean age was 54.8+12.8 year and 81.1% were female. Among them, 124 patients (93.9%) (group 1) had no persistent disease, and 8 patients (6.1%) (group 2) had persistent disease. Ectopic glands and multigland disease were significantly higher in group 2 (p=0.001, p=0.0001 respectively) than group 1. The risk for persisten disease was increased 11.81-fold for patients who had ectopic gland and 32.29-fold for patients with double adenoma compared with patients with single adenoma. Operative approach and goiter did not have an impact on persistent disease.
Conclusion: Despite successful surgical treatment of primary hyperparathyroidism, acceptable rate of persistent disease may develop. Multiple gland disease, especially double adenoma and ectopic placement are the most important risk factors for persistent disease. Secondary surgery can be cured at a satisfactory rate with careful preoperative evaluation and imaging methods applied of patients with persistent disease.
Persistan primer hiperparatiroidi gelişiminde etkili risk faktörleri
Abdülcabbar Kartal1, Bülent Çitgez2, Süleyman Öden3, Sıtkı Gürkan Yetkin2, Mehmet Mihmanlı2, Nurcihan Aygün2, Mehmet Uludağ21Siverek Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Urfa-Türkiye2Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul-Türkiye
3Batman Bölge Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Batman-Türkiye
Amaç: Başarısız paratiroidektomi sonucu gelişen persistan primer hiperparatiroidi seyrek, fakat yüksek komplikasyon ve oranlı reoperasyonu nedeni ile oranlarına sahip olduğu için zorlu bir problemdir. Bu çalışmanın amacı, persisten hiperparatiroidizmden sorumlu risk faktörlerini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Cerrahi Kliniğimizde 2000-2010 yılları arasında primer hiperparatiroidi nedeniyle paratiroidektomi yapılan hastaların verileri retrospektif olarak değerlendirildi. İlk paratiroidektomi sonrası en az 6 ay takip edilen hastalar çalışmaya dahil edildi ve hastalar persistan olup olmadığına bakılarak iki gruba ayrıldı. Grup 1’de persistan olmayan, grup 2’de persistan olan hastalar yer aldı. Gruplar yaş, operasyon tipi, ektopik bez varlığı, multipl bez ve nodüler tiroid hastalığı açısından Ki kare ve Fisher’in Kesinlik testi ile karşılaştırıldı. Rölatif risk hesaplandı.
Bulgular: On yıllık dönemde kliniğimizde primer hiperparatiroidi nedeniyle 159 paratiroid ameliyatı yapıldı. Toplam kriterlere uygun 132 hasta çalışmaya dahil edildi ve seride toplam başarı oranı %97.72 idi. Hastaların yaş ortalaması 54.8±12.8 yıl olup, %81.1’i kadındı. Birinci grupta yer alan 124 hastada (93.9%) persistan hastalık yoktu. İkinci grupta yer alan 8 hastada (%6.1) persistan hastalık vardı. Ektopik bez varlığı, multipl bez hastalığı 1. gruba oranla 2. grupta (sırasıyla p=0.001, p=0.0001) anlamlı olarak yüksekti. Persistan hastalık riski ektopik bezi olan hastalarda 11.81 kat, tek adenoma olanlara göre çift adenomu olan hastalarda 32.29 kat daha fazla idi. Operatif yaklaşım ve guatrın persistan hastalık üzerinde bir etkisi yoktu.
Sonuç: Primer hiperparatiroidinin başarılı cerrahi tedavisine rağmen, kabul edilebilir oranda persistan hastalık gelişebilmektedir. Çoklu bez hastalığı, özellikle de çift adenom ve ektopik yerleşim, persistan hastalık için en önemli risk faktörleridir. Persistan hastalık gelişen hastaların ameliyat öncesi dönemde dikkatli değerlendirilmesi ve uygulanan görüntüleme yöntemleri ile ikincil ameliyatlarda tatminkar oranda kür sağlanabilir.
Manuscript Language: Turkish