Objective: The objective of this study is to examine the degree of concordance between clinical findings and lumbar magnetic resonance imaging (MRG) and lower extremity electromyographic (EMG) examinations in patients with lombar discal hernias.
Material and Method: Thirty four patients who had MRGs and EMGs and treated on in-patient basis were examined retrospectively. In patients the degrees of concordance between positive nerve traction tests, and clinical status as indicated by the presence of at least one neurological sign were explored. The patients were grouped clinically as definite, probable and possible cases with radiculopathy.
Results: In our patients degrees of correlations between clinical status and EMG or MRG were at identical level (48,2 %). However degree of concordance between EMG and MRG for the same clinical level was 38 percent. In 88 percent of 18 patients conforming with definite radiculopathy signs of physical examination and EMG were in concordance while for MRG the concordance rate was 77 percent. In this patient group degree of concordance for EMG and MRG was found to be 66 percent. In cases with probable radiculopathy, degrees of concordance between clinical findings and EMG or MRG were 75 and 62 percent respectively. Degree of concordance for both EMG and MRG was detected to be 56 percent.
Conclusion: In patients with symptoms of apparent radiculopathy, auxiliary diagnostic examinations have confirmed the presence of radiculopathy with a greater precision. However still MRG and EMG should be considered as complementary tests to physical examination in the assessment of lombar radiculopathy.
Amaç: Bu çalışmanın amacı lomber disk hernisi olan hastalarda klinik bulgular ile lomber manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve alt ekstremite elektromyografik (EMG) inceleme yöntemlerinin ilişkisini incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde yatarak tedavi görmüş MRG ve EMG‘leri mevcut 34 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastalarda femoral germe ve düz bacak kaldırma gibi sinir germe testlerinin pozitifliği ile birlikte en az bir nörolojik araz varlığının işaret ettiği klinik seviye ile, MRG ve EMG’nin gösterdiği seviyenin uyumu incelendi. Hastalar klinik olarak kesin radikülopati (sinir germe testi pozitifliği ve en az bir nörolojik araz varlığı) ve olası radikülopti (sinir germe testi pozitifliği veya bir nörolojik araz varlığı) grubu olarak 2 gruba ayrıldı.
Bulgular: Hastalarımızda klinik seviye ile EMG uyumu %70 ve klinik seviye ile MRG uyumu oranları eşitti %65 idi. Aynı seviye için EMG ile MRG uyumu oranı ise %53 idi. Kesin radikülopati tanımlamasına uyan 18 hastanın %88’inde muayene bulguları ile EMG uyumlu iken, MRG uyumu %77 oranında idi. Bu hasta grubunda hem EMG hem MGR uyumu oranı %66 bulundu. Olası radikülopati grubunda klinik bulgular ile EMG uyumu oranı %75, klinik bulgular ile MRG uyumu %62 idi. Hem EMG hem MRG uyumu oranı da %56 bulundu.
Sonuç: Açık radikülopati semptomları olan hastalarda yardımcı tanısal tetkikler yüksek oranda radikülopati varlığını doğrulamıştır. MRG ve EMG lomber radikülopati değerlendirmesinde halen muayeneyi tamamlayıcı tetkikler olarak kabul edilmelidir.