Gastrointestinal perforations seen in childhood

Objective: The aim of this study was to evaluate our a gastrointestinal perforation with the literature Study Design: This study was carried out retrospectr 35 children who were diagnosed and treated for gastroi nal perforations, from 1994 to 2002. The cases were c, ed into three groups as newborns, infants, and older ch
Results: In newborn group, gastrointestinal perforation frequently observed in ileum (n=9) due to necrotizing t colitis (n=10). Ileostomy (n=8) were performed and me rate was 35.2% in this group. In infant group, one st and one colon perforation were observed and the perfc zone could not be detected in one patient. Only one / survived in this group. In children group, blunt abdomir uma (n=4) and corrosive intake (n=4) were the most ce causes of perforation. Primary suture (n=6) were per] for this groups’ cases and mortality rate was 26,6%.
Conclusion: The advances of medical technologies up\ the diagnosis, treatment, and follow-up of childhood ga testinal perforations. However, today, gastrointestinal rations still remains to be a life-threatening condit childhood. Early diagnosis and appropriate surgical vention are the most important factors for decreasing, lity rates of this problem.

Çocukluk çaðýnda görülen sindirim sistemi perforasyonlarý

Amaç: Çocukluk çaðýnda sindirim sistemi perforasyonu gö¬rülen olgularýn literatür eþliðinde incelenmesi.
Gereç ve Yöntem: 1994-2002 yýllarý arasýnda sindirim siste¬mi perforasyonu tanýsý alan 35 hasta geriye dönük olarak deðerlendirildi. Olgular: yenidoðan, infant ve çocuk olmak üze¬re üç gruba ayrýklý.
Bulgular: Yenidoðan grubunda, sindirim sistemi perforasyonunun en sýk nekrotizan enterokolit (n=10) nedeniyle, ileum- da (n=9) geliþtiði gözlendi. Bu hastalara genellikle ileostomi (n=8) yapýldý ve mortalité oraýv %35.2 oldu. Infant grubunda, bir mide ve bir kolon perforasyonu gözlendi. Bir hastada da perforasyonun yeri bulunamadý. Bu grupta sadece bir hasta yaþadý. Çocuk grubunda ise en sýk perforasyon sebebi karýn travmasý (n=4) ve koroziv madde alimiydi (n=4). Bu olgulara genellikle primer tamir (n=6) yapýldý ve mortalité oraný %26.6 oldu.
Sonuçlar: Saðlýk teknolojisindeki geliþmeler çocuklarda görülen sindirim sistemi perforasyonlarmýn taný, tedavi ve takip yöntemlerine ciddi katkýlar saðlamýþtýr. Ancak yaþamý tehdit eden bu sorun günümüzde bile ciddiyetini korumaktadýr. Erken taný ve uygun cerrahi tedavi mortalité oranýný düþüren en önemli faktörlerdir.