Extent of Surgery in the Surgical Treatment of Graves' Disease: Subtotal vs. Total Thyroidectomy and Comparison of the Long-term Results
Berke Sengun1, Yalin Iscan1, Ismail Cem Sormaz1, Nihat Aksakal1, Gulcin Yegen2, Hulya Hacisahinogullari3, Emine Goknur Isik4, Fatih Tunca1, Yasemin Giles Senyurek11Department of General Surgery, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul, Türkiye2Department of Pathology, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul, Türkiye
3Department of Internal Medicine, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul, Türkiye
4Department of Nuclear Medicine, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul, Türkiye
Objectives: The extent of the surgical treatment for Graves’ disease (GD) has evolved from subtotal to total thyroidectomy. This study analyzes the extent of thyroidectomy for GD and its impact on recurrence and complications, focusing on the relationship between remnant thyroid tissue and recurrence in subtotal thyroidectomy, comparing our current approach with historic data spanning over three decades.
Methods: A retrospective analysis of 427 GD patients who underwent surgery at a tertiary hospital from 1988 to 2022. Patients were categorized into total/near-total thyroidectomy (TT, n=302) and subtotal thyroidectomy (ST, n=125). The groups were compared for demographics, postoperative complications, and recurrent hyperthyroidism rates. ROC analysis determined the remnant cut-off value for recurrence in the ST group.
Results: Age and sex were similar across groups. Recurrent hyperthyroidism was found in 8% of ST patients but none in the TT group (p<0.001). Transient hypoparathyroidism was higher in the TT group (16.9% vs. 0.8%; p<0.001). Persistent hypoparathyroidism and vocal cord paralysis rates were comparable. ST patients with recurrence had more remnant tissue (5.3±0.94 g vs. 3.4±1.34 g; p<0.01). The remnant tissue cut-off for predicting recurrence was 4 g (<4 g: 0%, ≥4 g: 17.8%; p<0.001).
Conclusion: Total thyroidectomy has lower recurrence rates than subtotal thyroidectomy without significantly increasing long-term complications. Remnant tissue larger than 4 g in subtotal thyroidectomy increases the risk of recurrence.
Graves Hastalığının Cerrahi Tedavisinde Cerrahinin Kapsamı: Subtotal ile Total Tiroidektominin Uzun Dönem Sonuçlara Etkisinin Karşılaştırılması
Berke Sengun1, Yalin Iscan1, Ismail Cem Sormaz1, Nihat Aksakal1, Gulcin Yegen2, Hulya Hacisahinogullari3, Emine Goknur Isik4, Fatih Tunca1, Yasemin Giles Senyurek11İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul2İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, İstanbul
3İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul
4İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Nükleer Tıp Anabilim Dalı, İstanbul
Amaç: Graves hastalığını cerrahi tedavisinde, rekürrens riskini azalttığı için, total tiroidektomi, subtotal tiroidektomiye göre günümüzde daha sık tercih edilmektedir. Fakat cerrahinin kapsamının artması, ameliyat sonrası dönemde oluşabilecek komplikasyonlar ile ilişkili risklerin artışı, ötiroidini korunamaması ile doğrudan ilintilidir. Bu çalışmada graves hastalığının cerrahi tedavisindeki tercih edilen tekniğin, ameliyat sonrası uzun dönem sonuçlara etkisi, subtotal tiroidektomi yapılan hastalarda ise, bakiye doku miktarının rekürrense etkisi araştırılmaktadır.
Yöntem: Graves hastalığı nedeniyle, üçüncü basamak üniversite hastanesinde, 1988 ve 2022 arasında, en az 2 yıllık klinik takibi olan, tiroidektomi yapılan hastalar retrospektif olarak taranarak çalışmaya dahil edildi. Tiroidektominin boyutuna göre total/near total tiroidektomi (TT) ve subtotal tiroidektomi (ST) olarak iki gruba ayrıldı. Çalışmaya dahil edilen 427 hastanın, 125’ine ST; 302’sine TT yapıldı. Yaş, cinsiyet gibi demografik bilgiler, ameliyat sonrası dönemdeki rekürrens, hipoparatiroidizm, vokal kord paralizi, hematom, seroma oluşumu gibi sonuçlar, histopatolojik veriler karşılaştırıldı. Subtotal tiroidektomi yapılan hastalarda ise rekürrens ile ilişkili olabilecek bakiye doku miktarının belirlenmesi için farklı alt gruplar arasında karşılaştırmalar yapıldı.
Bulgular: Yaş ve cinsiyet gruplar arasında benzerdi. TT grubunda hiçbir hastada rekürrens görülmezken, ST grubundaki hastaların %8’inde görüldü (p<0,001). Geçici hipoparatiroidizm TT grubunda daha yüksekti (%16,9'a vs. %0,8; p<0,001). Kalıcı hipoparatiroidizm ve vokal kord paralizi oranları benzerdi. Nüks olan ST hastalarında daha fazla bakiye doku vardı (5,3 ± 0,94 g vs. 3,4 ± 1,34 g; p<0,01). Nüksün öngörülmesi için bakiye doku sınırı 4 g idi (<4 g: %0, ≥4 g: %17,8; p<0,001).
Sonuç: Total tiroidektomi, uzun vadeli komplikasyonları önemli ölçüde artırmadan, subtotal tiroidektomiye göre daha düşük nüks oranlarına sahiptir. Subtotal tiroidektomide 4 gramdan fazla bakiye doku nüks riskini artırır. (SETB-2024-10-171)
Manuscript Language: English