Management and Treatment of Pressure Ulcers: Clinical Experience

Objectives: Pressure ulcers are a common healthcare problem, particularly among hospitalized patients who need long-term treatment; however, preventive medicine can reduce the prevalence. A multidisciplinary approach is fundamental to providing proper care, and the general health status and cooperation of the patient determine treatment modalities. Simple methods can prevent pressure ulcers and their recurrence. The aim of this study was to share clinical experience and evaluate the approach and treatment modalities used for pressure ulcers.
Methods: Fifty-two patients hospitalized with the indication of pressure ulcers were evaluated retrospectively. Age, sex, localization of the decubitus ulcer, treatment method, comorbid diseases, and any postoperative complications were analyzed.
Results: Thirty-five patients were male and 17 were female. The mean age was 50.3 years. The most common accompanying disease was diabetes mellitus and the most common etiology was paraplegia. Pressure ulcers were localized on the sacral area in 45 patients, the ischial area in 23, the trochanteric area in 11 patients, and other parts of the body (scapular, lumbar) in 3 patients. Fasciocutaneous rotation flaps, myocutaneous flaps, and perforator flaps were the most used reconstruction techniques. No major complication was observed.
Conclusion: The most important point with regard to pressure ulcers is prevention. Healthcare system expenses can be significantly reduced by preventing the formation of decubitus ulcers. The progression of pressure ulcers can be easily controlled if the necessary care and treatment are provided in the early period. The role of the plastic surgeon in advanced stages is to perform reconstruction in appropriate cases and to educate patients and their caregivers with the aim of preventing recurrence.

Basý yaralarýna yaklaþým ve tedavi seçenekleri: Klinik Tecrübelerimiz

Amaç: Basý yaralarý özellikle kronik ve uzun süreli tedavi gerektiren hospitalize hastalarda sýk görülen, koruyucu hekimlik ile prevalansý azaltýlabilecek bir saðlýk sorunudur. Basý yarasýyla mücadelede multidisipliner yaklaþým önemli olmakla birlikte hastanýn genel durumunun ve kooperasyonunun bozuk olmasý tedaviyi bazen daha da komplike hale getirebilmektedir. Basý yarasýnýn ortaya çýkmasý ve tekrarlamasý koruyucu hekimlik ve basit yöntemlerle azaltýlabilse de, günümüzde hala prevalansý yüksek seyretmektedir. Çalýþmamýzýn amacý kliniðimizde yatarak tedavi görmüþ olan basý yarasý olgularý hakkýndaki deneyimlerimizi paylaþarak, basý yaralarýna yaklaþýmý ve tedavi metotlarýný irdelemektir.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmamýzda Eylül 2013 ve Eylül 2018 arasý kliniðimize yatarak tedavi olmuþ olan 52 basý yarasý hastasý retrospektif olarak deðerlendirilmiþtir. Hastalarda yaþ, cinsiyet, basý yarasý lokalizasyonu, tedavi yöntemi, komorbid hastalýklar ve postoperatif dönemde karþýlaþtýðýmýz komplikasyonlar incelenmiþtir.
Bulgular: 52 hastanýn 35’i erkek, 17’si kadýn, yaþ ortalamasý 50.3 idi. En sýk eþlik eden komorbidite diabetes mellitus, en sýk etiyolojik neden parapleji idi. Olgularda basý yarasý lokalizasyonu; 45 hastada sakral bölgede, 23 hastada iskial bölge, 11 hastada trokanterik bölge ve 4 hastada ise diðer bölgelerde (skapuler, lomber, vertebral) idi. Onarým metotu olarak en sýk baþvurduðumuz teknikler; fasyokutan rotasyon flepleri, myokutanöz flepler, ve perforatör fleplerdi. Hiçbir olguda major komplikasyon gözlenmedi.
Tartýþma: Basý yaralarýyla mücadelede dikkat edilmesi gereken en önemli faktör, basý yarasý oluþumunun önüne geçilmesidir. Ancak bu þekilde tedavisi bazen komplike hale gelebilen hasta grubunda saðlýk sistemine maliyet en aza indirilebilir. Basý yarasý oluþmaya baþladýktan hemen sonra gerekli tedbirler ile birlikte konservatif tedaviye baþlanýlýrsa hastalýðýn ilerlemesi engellenebilir. Ýleri evre basý yarasý tedavisinde plastik cerrahinin rolü; hastanýn nutrisyonel ve genel durumu düzeltildikten hemen sonra uygun hastada, basý yarasý rekonstrüksiyonunu gerçekleþtirmek, ayný zamanda nüks riskini en aza indirmek için hasta ve yakýnlarýna gerekli eðitimlerin verilmesini saðlamaktýr.