Pediatric health care providers’ knowledge about patient follow-up with pulse oximetry

Objective: The aim of the study is to determine the knowledge level of health staff serving in pediatric age group about patient follow-up with pulse oximetry.
Material and Method: Data of study were obtained from health staff accepted to participate and working in pediatrics department of two education and research hospitals in Istanbul. For this study a questionnaire form established by investigators under the supervision of experties and under the consideration of literature knowledge. A total of 26 questions were asked which contain the general practice characteristics of the individual and properties and measurement basis of pulse oximetry was filled by an interview. Data were analyzed with percentage and chi-square methods.
Results: The study performed with 128 pediatric health staff accepted the questionnaire. Among of the participants 66.4% were nurse and 46.1% practicing in neonatal intensive care unit. Participants did not known as bright sun light (56%), methemoglobinemia (44%), phototherapy (37%), cold environment- peripheral vasoconstriction (21%) and shock (16%) are the situations that can cause errors in pulse oximetry measurements. Replacement time of pulse oximetry probe site and situation of giving oxygen support according to pulse oximetry result for babies which needs at feeding detected as better known by nurses than doctors (p: 0.000 and p: 0.001, respectively).
Conclusion: Frequency of getting education about pulse oximetry was determined low in health staff serving in pediatrics, also nurses were more succesfull in follow-up with pulse oximetry. It was concluded that all staff in pediatrics field must get standart and continuos education about pulse oximetry.

Pediatri alanýnda hizmet sunan saðlýk personelinin pulse oksimetre kullaný- mý ile ilgili bilgi düzeyleri

Amaç: Pediatrik yaþ grubuna hizmet veren saðlýk personelinin pulse oksimetre ile hasta takibi hakkýnda bilgi düzeyinin deðerlendirilmesi.
Gereç ve Yöntem: Çalýþma verileri Ýstanbul ilinde iki eðitim ve araþtýrma hastanesi pediatri bölümlerinde görevli olan ve çalýþmayý kabul eden saðlýk çalýþanlarýndan elde edildi. Araþtýrmacýlar tarafýndan deneyimler ve literatür bilgileri doðrultusunda çalýþmanýn anket formu oluþturuldu, etik kurul onayý alýndý. Ankette bireyin genel çalýþma özellikleri ile birlikte pulse oksimetrenin özellikleri ve ölçüm esaslarý ile ilgili toplam 26 soru bire bir görüþme ile dolduruldu. Veriler yüzdelik ve ki-kare testleri ile deðerlendirildi.
Bulgular: Çalýþma anketi kabul eden 128 saðlýk çalýþaný ile yapýldý. Ankete katýlanlarýn 85’i (%66.4) hemþire iken, çalýþma yeri en sýk (%46.1) yenidoðan ünitesi idi. Pulse oksimetre ile ilgili eðitim alma sýklýðý %27.3 (n: 35) olarak saptandý. Pulse oksimetrenin ölçümünde hatalara neden olabilen durumlar: parlak güneþ ýþýðý %56, methemoglobinemi %44, fototerapi %37, karbonmonoksit zehirlenmesi %28, soðuk çevre–periferik vazokonstrüksiyon %21 ve þok %16 oranlarýnda bilinmiyordu. Pulse oksimetre probunun yerinin deðiþtirilme zamaný ile beslenme esnasýnda gerekli olan bebeklerde pulse oksimetre sonucuna göre oksijen desteði verilmesi durumunun hemþireler tarafýndan doktorlara göre daha iyi bilindiði saptandý (sýrasýyla, p: 0.000 ve p: 0.001).
Sonuç: Pediatri alanýnda hizmet veren saðlýk ekibinin pulse oksimetre ile ilgili eðitim alma sýklýðý- nýn düþük olduðu, hemþirelerin pulse oksimetre ile izlemde daha baþarýlý olduklarý belirlendi. Pediatri alanýnda tüm çalýþanlarýn pulse oksimetre ile ilgili standart ve sürekli bir eðitim almalarý gerektiði sonucuna varýldý.