Correlation between the bone mineral density and the circulating bone metabolism markers in niddm male patients
Aysun Toker1, Şebnem Ciğerli1, Nezaket Eren1, Fatma Turgay1, Banu Kuran21Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Biyokimya Laboratuvarı, İstanbul2Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniği, İstanbul
Objective: In this study we aimed to find the effect or effects of diabetes in the bone metabolism.
Study Design: We chose the bone formation markers like ALP, OC and biochemical parameters that are closely releated to bone metabolism like Ca, P, Mg, PTH, vit D. We measured the insulin and C peptid levels in all patients in the study group and also BMD is performed for all patients and bone measurement values are defined as BMC (grlcm2), T score and Zscore. Our study group was performed by male patients aged between 42-83. Diabetic female patients were not included in our study because of the possible differentiations that could be caused by sex differences. We divided the NIDDM male patients into 2 groups according to their 24 hours urine protein levels. Our control group is performed by the same aged volunteers. According to this, we had a 36 normoalbuminuric diabetic male group, a 24 microalbuminuria male group and 20 healty male control group.
Results: We did not find any difference in OC, BMC, T score and Zscore between normoalhuminuric and miicroalbuminuric diabetic patients groups (Table 2). OC levels were found to be higher in diabetic patient groups when compared with controle group. This is statistically in contradiction to literature. We did not find any difference in BMC and Tscore levels between the groups. Only in Z score levels, we found statistically meaningful results between microalbuminuria group and control group (p<0,05). We did not give importance to this because our countrie’s normals are not used in Z score measuring. When all the groups are studied together, we found that OC levels were not effected from glucose, Hb Alc, Ca, Mg, P, vit D, PTH, insulin and BMD parameters in our study.
Conclusions: In our study; we did not find any difference in bone densitometry parameters between diabetic and control groups. That means, we can speculate that osteoporosis or osteopenia are not complications type 2 DM. We found the OC levels to be higher in diabetic group in contribution to literature. More extensive studies are needed to show the bone metabolism in diabetic patients. We think that, performing studies with growth factors like IGF-l and interleucins will help us to better understand the patogenetic mecanisms.
NIDDM’lu erkek hastalarda dolaşımdaki kemik metabolizma belirteçleri ve kemik mineral dansitesi arasındaki korelasyonun değerlendirilmesi
Aysun Toker1, Şebnem Ciğerli1, Nezaket Eren1, Fatma Turgay1, Banu Kuran21Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Biyokimya Laboratuvarı, İstanbul2Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniği, İstanbul
Amaç: Bu çalışmamızda diabetin kemik metabolizması üzerindeki etki yada etkilerini saptamayı amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Alkali fosfataz (ALP), Osteokalsin (OC) gibi kemik yapım belirteçeleri ile Ca, P, Mg, PTH, D vitamini gibi kemik metabolizmasını yakından ilgilendiren biyokimyasal parametreleri seçtik. Çalışma grubunda her hastada; insülin ve C peptid seviyelerini belirledik. Ayrıca her hastaya Kemik Mineral Dansite¬si (BMD) yapıldı ve kemik ölçümleri değerleri Bone Minerale Content (BMC) (gricm2), T skor, Z skor olarak ifade edildi. Çalışma grubumuz 42-83 yaş arası erkeklerden oluşmaktadır. Çalışmamıza kadın diabetik hastalar, cinsiyet farklılığının ortaya çıkarabileceği değişiklikleri bertaraf etmek için alınmadı. Kontrol grubu¬muz ise aynı yaş grubundaki sağlıklı gönüllülerden oluşturuldu. NIDDM erkek hastalarını 24 saatlik idrar protein seviyelerine göre 2 gruba ayırdık. 36 normoalbuminürik diabetik erkek, 24 mikroalbuminürik diabetik erkek ve 20 kontrol grubu oluşturuldu.
Bulgular: Normoalbuminürik ve mikroalbuminürik diabetik hasta grubu arasında OC, BMC, T skor, Z skor seviyeleri açısından fark saptanmadı (Tablo 2). Diabetik hasta gruplarında OC seviyelerini kontrol grubuna oranla daha yüksek olarak bulduk (Tablo 2). Bu tespitimiz literatür bilgileri ile çelişmektedir. BMC, T skor seviyelerinde; gruplar arasında istatikseI olarak fark saptamadık. Sadece, Z skor değerinde mikroalbuminürik ve kontrol grubu arasında istatiksel olarak anlamlılık tespit ettik (p<0.05). Bu farklılığı, Z skor değerlendirmesi sırasında ülkemiz normallerinin kullanılma- masından dolayı dikkate almamayı uygun gördük. Grupların tümü biramda değerlendirildiğinde; OC seviyelerinin glukoz, Hb Alc, Ca, Mg, P, D vitamini, PTH, insülin ve BMD parametrelerinden etkilenmediğini saptadık.
Sonuç: Çalışmamızda diabetik ve kontrol grubu arasında kemik dansitometıe parametreleri açısından fark saptamadık. Yani osteoprozun veya osteopeninin Tip 2 DM‘un bir komplikasyonu olmadığını söyleyebiliriz. OC seviyelerini literatür bilgilerine zıt olarak diabetik grupta artmış olarak tespit ettik. Diabetik hastalarda kemik metabolizmasını ortaya koyabilecek daha geniş çalışmalara ihtiyaç vardır. Özellikle çalışmaların IGF-l ve interlökinler gibi büyiimc faktörleri ile yapılması patagenetik mekanizmaları daha iyi anlamamıza yardımcı olacağı kanaatindeyiz.
Manuscript Language: Turkish