Objectives: This study was designed to introduce an occupational health center serving as a primary health care facility and to address beneficial effects of instituting an ideal physician-patient relationship on the number of patients to be referred to hospital and other specific policlinics.
Study Design: This descriptive study investigated the patient population of a primary health center of Gümüşsüyü Soldier Hospital Etiler outpatient clinic in three consecutive years, 1998, 1999 and 2000. Throughout this period there had been no changes in the technical and physical circumstances of the health center. In 1998 routine health services were provided, whereas during 1999 and 2000, all health services were implemented on the basis of a specific protocol designed to institute and maintain an ideal physician-patient relationship. Patient referral rates within each year were compared.
Results: As a result of practicing an ideal physician-patient relationship, and compared with that found in 1998, patient referral rates to hospital and other specific policlinics decreased significantly by 10.8% (p<0.01) and 11.3% (p<0.01) in 1999 and 2000, respectively.
Conclusion: Institution of an ideal physician-patient relationship in primary health care centers may reduce the referral rates of patients to hospital and other specific policlinic, thus decreasing the workload of these hospitals, which in turn will contribute to improved health care services in these centers.
Amaç: Bu çalışmada, sağlık hizmetlerine önemli katkılarda bulunduğu düşünülen bir kurum hekimliğinde sağlanan ideal hekim-hasta ilişkisinin hastaneye ve diğer polikliniklere sevk edilen hasta sayısına olumlu etkisi irdelenmeye çalışıldı.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipte yürütülen araştırmanın evrenini 1998, 1999 ve 2000 yıllarında Gümüşsüyü Asker Hastanesine (İstanbul) bağlı olarak hizmet veren Etiler polik¬liniğine başvuran hastalar oluşturdu.Polikliniğin her türlü fi¬ziki imkanlarında ve teknik yapısında 1998, 1999 ve 2000 yıl¬larında herhangi bir değişiklik olmadı. 1999 ve 2000 yıllarında belirlenen bir protokol çerçevesinde ideal düzeyde hekim-hasta ilişkisi kurularak hizmetler yürütüldü. 1998 yılında bu tarzda bir uygulama yapılmamıştı. Belirtilen üç yıl içindeki hasta sevk oranlan karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışmanın yürütüldüğü kurumda, 1999 ve 2000 yıllarında hasta sevk oranları, 1998 yılma göre sırasıyla %10.8 (p
Sonuç: Kurum hekimliği temelinde verilen sağlık hizmetlerinde iyi bir hekim-hasta ilişkisinin kurulmasıyla, ikinci basamağı oluşturan sağlık kurumlanılın (hastanelerin ve spesifik dal polikliniklerinin) yükünde anlamlı düzeyde bir azalma olacak: bu durum hastanelerin iş yükünü azaltarak daha nitelikli ve gerçekten ihtiyacı olan kişilere sağlık hizmeti verilmesine katkıda bulunacaktır.