Factors Affecting the Level of Reflective Thinking and Clinical Decision-Making Skills in Medical Faculty Students
Aysenur Meric Hafiz1, Erol Senturk2, Cenk Teker3, Ozlem Sarikaya41Department of Medical Education, Marmara University Institute of Health Sciences, Istanbul, Türkiye2Department of ENT, Bezmialem Vakif University Faculty of Medicine, Istanbul, Türkiye
3Imperial College School of Medicine, London, UK
4Department of Medical Education, Istanbul Okan University Faculty of Medicine, Istanbul, Türkiye
Objectives: The aim of this study is to evaluate the reflection skills of students at the Faculty of Medicine and the factors influencing these skills, as well as to measure the impact of students' reflection skills on their clinical decision-making.
Methods: This study is an educational research project conducted on fifth-year Ear Nose Throat (ENT) interns at Vakif University's Faculty of Medicine. The "Reflective Thinking Level Determination Scale" and the "Clinical Decision-Making Scale," which are valid and reliable, were used to assess the reflection skills and clinical decision-making abilities of the 125 students participating in the study.
Results: In our study, the mean score of the sub-dimensions of the Groningen Reflection Skills Scale was 77.04±5.14 for the fifth-year student population surveyed. Scores from the "Self-Reflection" and "Reflective Communication" sub-dimensions of the Gron- ingen Reflection Skills Scale were compared based on gender, participation in summer internships, receipt of scholarships, membership in social sciences clubs, place of residence, school attended, diary-keeping habits, study styles, and cities of residence. Although there were some differences between the groups, these differences were not statistically significant. The total scores of the students on the Clinical Decision-Making Scale sub-dimensions ranged from 98 to 169, with a mean score of 146.18±10.97. A statistically positive and moderate correlation was found between the total scores of the participants on the Groningen Reflection Skills Scale and the total scores they obtained on the Clinical Decision-Making Scale (r=0.403; p=0.001).
Conclusion: Consequently, an increase in the reflection skills of participants is associated with higher clinical decision-making scores. Reflection is the primary means of transitioning students from novices to experts, enhancing both comprehensive learning and learning experiences. Therefore, every medical school should develop a training program for student reflection, along with a feedback and assessment system integrated into the curriculum.
Tıp Fakültesi Öğrencilerinde Reflektif Düşünme Düzeyi ile Klinik Karar Verme Becerilerini Etkileyen Faktörler
Aysenur Meric Hafiz1, Erol Senturk2, Cenk Teker3, Ozlem Sarikaya41Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıp Eğitimi Anabilim Dalı, İstanbul2Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, KBB Anabilim Dalı, İstanbul
3Imperial College Tıp Fakültesi, Londra
4İstanbul Okan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıp Eğitimi Anabilim Dalı, İstanbul
Amaç: Çalışmada amacımız, Tıp Fakültesi öğrencilerinin refleksiyon becerilerini ve bu becerileri etkileyen faktörleri değerlendirmek yanında öğrencilerin refleksiyon becerilerinin klinik karar vermeleri üzerindeki etkilerini de ölçmektir.
Gereç ve Yöntem: Bu araştırma Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi 5. sınıf Kulak Burun Boğaz (KBB) stajı yapan öğrenciler üzerinde gerçekleştirilen bir eğitim uygulama araştırmasıdır. Çalışmaya alınan 125 öğrencinin refleksiyon becerileri ve kilinik karar verme yetenekleri geçerli ve güvenilir ölçekler olan “Yansıtıcı Düşünme Düzeyi Belirleme Ölçeği” ve “Klinik Karar Verme Ölçeği” kullanılarak değerlendirilmiştir.
Bulgular: Yaptığımız çalışmada anketi uyguladığımız 5. Sınıf öğrenci popülasyonunda Groningen Refleksiyon Becerisi Ölçeği alt boyutlarından aldıkları ortalama puan 77,04±5,14’dır. Katılımcıların Groningen Refleksiyon Becerisi Ölçeğinin “Kendini Yansıtma” ve “Reflektif İletişim” alt boyutları ile ölçekten aldıkları toplam puanlar, cinsiyetlerine, yaz stajına katılım durumlarına, burs almalarına, sosyal bilimler kulüp üyelik varlığına, yaşadıkları yerlere, okudukları okullara, günlük tutmalarına, ders çalışma tarzlarına ve yaşadıkları şehirlere göre farklılıklar göstermesine rağmen bu farklılar istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Öğrencilerin Klinik Karar Verme Ölçeği alt boyutlarından aldıkları toplam puanlar 98 ile 169 arasında değişmekte olup; ortalama puan 146,18±10,97’dir. Katılımcıların Groningen Refleksiyon Becerisi Ölçeğinden aldıkları toplam puanlar ile Klinik Karar Verme Ölçeğinden aldıkları toplam puanlar arasında istatistiksel olarak pozitif yönlü anlamlı orta düzeyde ilişki saptanmıştır (r=0,403; p=0,001).
Sonuç: Sonuç olarak, katılımcıların refleksiyon becerileri arttıkça klinik karar verme basamakları puanları da artmaktadır. Refleksiyon, öğrencileri acemi olmaktan uzman olmaya yönlendirmenin tek yolunu temsil ederek hem derinlemesine öğrenmeyi hem de öğrenme deneyimlerini geliştirir. Bu nedenle, her tıp fakültesi, öğrencilerin müfredata yansıtılabilecek deneyimlere aktif olarak katılmalarına izin veren öğrenci refleksiyonu için bir eğitim programı ve bir geri bildirim ve değerlendirme sistemi geliştirmelidir. (SETB-2023-09-184)
Manuscript Language: English