ISSN : 1302-7123 | E-ISSN : 1308-5123
What has changed about the eight edition of the differentiated thyroid carcinomas TNM classification system? How will it effect the clinical practice? [Med Bull Sisli Etfal Hosp]
Med Bull Sisli Etfal Hosp. 2017; 51(4): 255-265 | DOI: 10.5350/SEMB.20171224115721

What has changed about the eight edition of the differentiated thyroid carcinomas TNM classification system? How will it effect the clinical practice?

Mehmet Uludağ1, Adnan İşgör2
1Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul Şişli Hamidiye SUAM, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul - Türkiye
2Bahçeşehir Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul - Türkiye

The eighth edition of the TNM classification system was announced. Thyroid cancers were included in the fourth edition of the TNM classification system which was published in 1987. Each version of the TNM system which is updated based on evidence in the literature, includes some important differences from the previous version for the differentiated thyroid carcinomas (DTCs), like other cancers. Seventeen different classification systems for thyroid cancer have been developed until today. Some of these systems are quite complex and are difficult to use in practice. It has been shown that the TNM system with the new regaulations is the most consistent and applicable staging system for DTC in different patient groups, and the TNM system is now the most commonly used classification system in thyroid cancer, as in other cancer types. The most important update of the eighth version is that the age as prognostic factor is regulated as younger and older than 55 years, which has been divided as younger/older than 45 years of age in prior editions. Furthermore, the change in the definition of T3 in the T stage is remarkable. In the seventh edition, the definition of minimally invasive extrathyroidal extension and the definition of perithyroidal soft tissue included in its example have been abolished. Macroscopic extension into any of the strap muscles was moved to the T3 category in the eighth edition. In N staging in the 7th edition, the upper mediastinal lymph node involvement which took place in N1b was moved to the N1a category. In the eighth edition, it is observed that generally in patients over 55 years old have a stage downgrade in all stages compared to the seventh edition. In the eighth edition, the appropriate tumor stage can easily be determined. In patients under the age of 55 years, patients with distant metastases were defined as stage II, and without as stage I. Patients with distant metastasis over the age of 55 years are defined as stage IVB. The stages of patients without distant metastases over the age of 55 years can be defined by other clinical features (intrathyroidal tumor, macroscopic extrathyroidal extension, lymph node metastasis and distant metastasis). If there is no lymph node metastasis in patients with intrathyroidal tumors smaller than 4 cm (T1,T2), it is called stage 1, and stage II, if lymph node metastasis is present. Patients with intrathyroidal tumors greater than 4 cm (T3) are placed in stage II, regardless of lymph node status (N0 or N1). In tumors with macroscopic extrathyroidal extension; irrespective of the lymph node metastasis, the tumor is in stage II if only invasive into the strap muscles, and stage III if extended to subcutaneous tissue, larynx, trachea, recurrent laryngeal nerve and esophagus, and stage IVA if extended to the prevertebral fascia, mediastinal vessels or if surrounded carotid artery. TNM classification is a staging system that reliably predicts disease-specific survival in the DTC. The eighth edition of TNM compared to the previous editions classifies a large proportion of patients with DTC in low-risk groups in terms of mortality, and initial evaluations show that it may be more suitable in predicting disease-specific survival.

Keywords: Differentiated thyroid carcinomas, TNM classification system, TNM eighth version.

Diferansiye tiroit kanserlerinde TNM evreleme sisteminin 8. sürümünde neler değişti? Klinik pratiği nasıl etkileyecek?

Mehmet Uludağ1, Adnan İşgör2
1Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul Şişli Hamidiye SUAM, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul - Türkiye
2Bahçeşehir Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul - Türkiye

TNM evreleme sisteminin son olarak sekizinci sürümü (edisyonu) yayınlandı. Tiroit kanserleri TNM evreleme sisteminin 1987 yılında yayınlanan 4. sürümünde yer aldı. Literatürdeki kanıtlara dayalı olarak güncellenen TNM sisteminin her sürümü diğer kanserler gibi diferansiye tiroit kanserleri (DTC) için de bir önceki sürümüne göre önemli bazı farklılıklar içerir. Tiroit kanserleri için günümüze kadar 17 ayrı evreleme sistemi geliştirilmiştir. Bu sistemlerden bir kısmı oldukça karmaşıktır ve pratikte kullanılmaları zordur. Günümüze kadar TNM sisteminde yapılan yeni düzenlemelerle birlikte bu sistemin DTC için farklı hasta gruplarında en tutarlı, uygulanabilir evreleme sitemi olduğu ortaya koyulmuş ve diğer kanser tiplerinde olduğu gibi tiroit kanserlerinde de TNM sistemi günümüzde en sık kullanılan evreleme sistemi olma özelliğini kazanmıştır. Sekizinci sürümün en önemli değişikliği bugüne kadarki sürümlerde prognostik faktör olarak 45 yaş üstü ve altı olarak ayrılan yaşın 55 yaş altı ve üstü olarak düzenlenmesidir. Ayrıca T evrelemesinde T3 tanımında değişiklik dikkati çekmektedir. Yedinci sürümde minimal invaziv ekstratiroidal yayılım tanımı ve bunun örneğinde yer alan peritiroidal yumuşak doku tanımı kaldırılmıştır. Sekizinci sürümde strep kaslarından herhangi birine makroskopik invazyon T3 kategorisine alınmıştır. N evrelemesinde 7. sürümde N1b içinde yer alan üst mediasten lenf düğümü tutulumu N1a kategorisine alınmıştır. Sekizinci sürümde 55 yaş üstündeki hastalarda genel olarak yedinci sürüme göre tüm evrelerde bir evre düşmesi olduğu görülmektedir. Sekizinci sürümde uygun tümör evresi kolayca belirlenebilir. Ellibeş yaşın altındaki hastalarda uzak metaztazı olanlar evre II, uzak metastazı olmayanlar evre I olarak tanımlanmıştır. Ellibeş yaşın üstündeki uzak metastazlı hastalar evre IVB olarak tanımlanmıştır. Ellibeş yaşın üstündeki uzak metastazı olmayan hastaların diğer klinik özelliklere (intratiroidal tümör, makroskopik ekstratiroidal yayılım, lenf nodu metastazı ve uzak metastaz) göre evresi belirlenebilir. Dört cm’den küçük intratiroidal tümörlü (T1, T2) hastalarda lenf düğümü metastazı yoksa evre I, lenf düğümü metastazı varsa evre II olarak tanımlanır. Dört cm’den büyük intratiroidal tümörlü (T3) hastalar lenf düğümü durumuna bakılmaksızın (N0 veya N1) evre II’de yer alır. Makroskopik ekstratiroidal yayılımlı tümörlerde; lenf düğümü metastazı durumuna bakılmaksızın tümör sadece strep kaslarına invaze ise evre II, tümör cilaltı, larinks, trakea, reküren laringeal sinir ve özefagusa yayılmışsa evre III, prevertebral fasya, mediastinal damarlara yayılmş veya karotis arteri sarmışsa evre IVA’da yer alır. TNM evrelemesi DTC’de hastalığa özgün sağkalımı güvenilir olarak öngörebilen bir evreleme sistemidir. Bir önceki sürüme göre TNM’nin sekizinci sürümü DTC’li hastaların büyük bölümünü mortalite açısından düşük riskli gruba evreleme olup, ilk değerlendirmelerde hastalık spesifik surviyi öngörmede daha uygun olabileceği görülmektedir.

Anahtar Kelimeler: Diferansiye tiroit kanserleri, TNM evreleme sistemi, TNM sekizinci sürümü.

Corresponding Author: Mehmet Uludağ, Türkiye
Manuscript Language: Turkish
×
APA
NLM
AMA
MLA
Chicago
Copied!
CITE
LookUs & Online Makale