Is only Thyroid Peroxidase Antibody Sufficient for Diagnosing Chronic Lymphocytic Thyroiditis?
Emre Sedar Saygılı1, Banu Yılmaz Özgüven2, Feyza Yener Öztürk1, Tuba Oğuzsoy2, Sezin Doğan Çakır1, Seda Erem Basmaz1, Adnan Batman1, Yüksel Altuntaş11Department of Endocrinology and Metabolism, Health Sciences University Sisli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey2Department of Pathology, Health Sciences University Sisli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
Objectives: Recently, only anti-thyroid peroxidase (anti-TPO) has been suggested as an autoantibody in the diagnosis of chronic lymphocytic thyroiditis (CLT). In contrast, anti-thyroglobulin (anti-Tg) positivity has also been reported to be important. To evaluate this relationship more clearly, we planned to retrospectively investigate the autoantibody levels of the patients who underwent thyroid surgery for various reasons and those with CLT in postoperative pathology.
Methods: We evaluated 670 patients who underwent thyroid surgery (total/subtotal thyroidectomy) for various reasons at our hospital between January 2015 and March 2017. Patients with indications of Graves’ disease, toxic multinodular goiter, and all malignancies except for thyroid papillary carcinoma (TPC) were excluded. Eighty-nine patients whose pathology findings were compatible with CLT and preoperative thyroid autoantibodies were identified enrolled in to the study. Patients with absence and presence of thyroid antibodies were included in the seronegative CLT group and seropositive CLT group, respectively. In addition, patients were divided into thyroid papillary carcinoma (TPC) and benign groups.
Results: According to the study criteria, 89 (83 females, six males) (mean age, 46.08±11.19 years) patients who had preoperatively identified autoantibodies were detected. Anti-TPO positivity was found in 47 (52.8%) cases, whereas anti-Tg positivity was found in 49 (55.1%). Only anti-TPO positivity was found in 18 (20.2%) cases, whereas only anti-Tg positivity was detected in 20 (22.5%). Twenty-two (24.7%) of the patients were seronegative. On comparing the seronegative and seropositive groups, seronegativity was more frequent in male patients (p=0.03). Thyroid-stimulating hormone was found to be significantly higher in the seropositive group (p=0.01). TPC was detected in 36 (40.4%) of all cases. No difference regarding age, thyroid function tests, and antibody levels was found between the benign and TPC groups.
Conclusion: Although all of our cases were histopathologically diagnosed with CLT, serologically, 75.3% of thyroid autoimmunities could be shown when both antibodies were evaluated together. When only anti-TPO was considered, this rate decreased to 52.8%. Therefore, anti-Tg appears to be still important in showing autoimmunity. Prospective studies are needed to evaluate this relationship more clearly.
Kronik lenfositik tiroidit tanısı için sadece tiroid peroksidaz antikoru bakmak yeterli midir? Postoperatif histopatolojik değerlendirme
Emre Sedar Saygılı1, Banu Yılmaz Özgüven2, Feyza Yener Öztürk1, Tuba Oğuzsoy2, Sezin Doğan Çakır1, Seda Erem Basmaz1, Adnan Batman1, Yüksel Altuntaş11Sağlık Bilimleri Üniversitesi Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Kliniği, İstanbul2Sağlık Bilimleri Üniversitesi Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Patoloji Kliniği, İstanbul
Amaç: Son yıllarda kronik lenfositik tiroidit (KLT) tanısında otoantikor olarak sadece anti-tiroid peroksidaz (Anti-TPO) bakılması önerilmektedir. Buna karşıt olarak Anti-tiroglobulin (Anti-Tg) pozitifliğinin önemini koruduğunu belirten çalışmalar da bulunmaktadır. Bu ilişkiyi daha iyi değerlendirebilmek için çeşitli nedenlerle tiroid cerrahisi geçirmiş hastaların, post-operatif patolojilerinde KLT saptananların otoantikor düzeylerinin retrospektif olarak incelenmesi planlandı.
Gereç ve Yöntem: Hastanemizde 2015-2017 yılları arasında çeşitli nedenlerle tiroid cerrahisi (total/subtotal tiroidektomi) geçiren, histopatolojik olarak KLT tanısı alan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların demografik, ultrasonografik ve histopatolojik özellikleri incelendi. Graves hastalığı, toksik multinodüler guatr nedeniyle opere edilenler çalışma dışı tutuldu. Hastalar antikor değerlerine göre seronegatif ve seropozitif olarak iki gruba ayrıldı. Ayrıca hastalar TPK (Tiroid papiller karsinomu) ve benign olarak da iki gruba ayrıldı.
Bulgular: Ocak 2015 – Mart 2017 tarihleri arasında hastanemizde opere edilmiş 670 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışma kriterlerine uygun ve pre-operatif olarak otoantikor bakılmış olan 89 (83 kadın, 6 erkek) (yaş ortalaması 46.08±11.19 yıl) olgu tespit edildi. Anti-TPO pozitifliği 47 (%52.8), Anti-Tg pozitifliği 49 (%55.1) olguda saptanırken, sadece Anti-TPO pozitifliği 18 (%20.2), sadece Anti-Tg pozitifliği 20 (%22.5) olguda saptandı. Hastaların 22’sı (%24.7) seronegatif idi. Seronegatif ve seropozitif grupların karşılaştırılmasında; seronegatiflik erkek hastalarda daha fazla görüldü (p=0.03). Seropozitif grupta tiroid stimulan hormon (TSH) istatistiksel olarak daha yüksek gözlendi (p=0.01). Tüm olguların 36 (%40.4) ‘sında TPK tespit edildi. Benign ve TPK grupları arasında yaş, tiroid fonksiyon testleri, antikor düzeyleri açısından anlamlı fark tespit edilmedi.
Sonuçlar: Olgularımızın hepsinin histopatolojik olarak KLT tanısı olmasına rağmen her iki antikor birlikte değerlendirildiğinde serolojik olarak %75.3 oranında tiroid otoimmünitesi gösterilebilmiştir. Sadece anti-TPO bakıldığında bu oran %52.8’e gerilemektedir. Bu durum göz önüne alındığında anti-Tg’nin otoimmünitenin gösterilmesinde önemini koruduğu düşünülmektedir. Bu ilişkiyi daha net olarak değerlendirebilmek için prospektif çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Manuscript Language: Turkish