Objectives: The purpose of the study was to evaluate the effect of different treatment modalities on refractive outcomes in patients treated with severe retinopathy of prematurity (ROP).
Methods: The records of children who were treated for severe ROP in our clinic between January 2015 and August 2018 were retrospectively reviewed. The children who were treated were analyzed in three subgroups as intravitreal bevacizumab (IVB), laser photocoagulation (LPC), and IVB + LPC. Spherical equivalent (SEQ), spherical and cylindrical power measurements of the cases were recorded in diopters (D). SE ≤−0.25D was accepted as myopia and SE of more than 1 D between two eyes was accepted as anisometropia.
Results: A total of 160 eyes of 80 participants were eligible for inclusion: 38 eyes in the IVB group, 24 eyes in the LPC group, 16 eyes in the IVB + LPC group, 44 eyes in the spontaneously regressed group, and 38 eyes in the full-term children. Although the mean spherical power and SEQ in the IVB group were lower than in the LPC group (p=0.019 and 0.013, respectively), there was no significant difference between the IVB group and the IVB + LPC group (p=0.541 and 0.804, respectively). In terms of mean cylindrical power and prevalence of myopia and anisometropia, there was no significant difference between the treatment groups (p>0.05).
Conclusion: Although spherical power and SEQ can change according to the ROP treatment management, there is no difference in terms of the cylindrical power, prevalence of myopia, and anisometropia. The most important risk factor for myopia and anisometropia in premature children may be ROP severity and retinal immaturity.
Amaç: Şiddetli prematüre retinopatisi (ROP) nedeniyle tedavi edilen hastalarda, farklı tedavi seçeneklerinin refraktif sonuçlar üzerindeki etkisini değerlendirmek.
Gereç ve Yöntemler: Ocak 2015-Ağustos 2018 tarihleri arasında kliniğimizde şiddetli ROP nedeniyle tedavi gören çocukların kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Tedavi edilen çocuklar intravitreal bevacizumab (IVB), lazer fotokoagülasyon (LFK) ve IVB+LFK olmak üzere 3 alt grupta incelendi. Olguların sferik eşdeğer (SE), sferik ve silindirik güç ölçümleri diyoptri (D) olarak kaydedildi. SE≤−0.25D ise miyopi, SE iki göz arasında 1 D'den yüksek ise anizometropi olarak kabul edildi.
Bulgular: IVB grubunda 38 göz, LFK grubunda 24 göz, IVB+LFK grubunda 16 göz, spontan regresyon grubunda 44 göz ve term çocuk grubunda 38 göz olmak üzere toplam 80 katılımcının 160 gözü dahil edildi. Ortalama sferik güç ve SE değerleri IVB grubunda LFK grubuna göre daha düşük olmasına rağmen (sırasıyla p değerleri 0.019, 0.013); IVB grubu ile IVB+LFK grubu arasında anlamlı bir farklılık saptanmadı (sırasıyla p değerleri 0.541, 0.804). Ortalama silindirik güç ile miyopi ve anizometropi prevalansı açısından tedavi gruplarında anlamlı bir farklılık izlenmedi (p˃0.05).
Sonuç: ROP tedavi yönetimine göre sferik güç ve SE değerleri değişebilmesine rağmen; silindirik güç ile miyopi ve anizometropi prevalansı açısından farklı tedavi yöntemleri arasında farklılık yoktur. Prematüre doğan çocuklarda saptanan miyopi ve anizometropi için en önemli risk faktörleri, ROP’un şiddeti ve retinal immatürite ile ilişkili olabilir. (SETB-2020-10-207)