Objective: The objective of the study is to investigate the utility of the respiratory severity score (RSS), an easy-to-use, non-invasive respiratory failure assessment tool that does not require arterial blood sampling, for predicting extubation failure in very-low-birth-weight premature infants.
Methods: Demographic characteristics, clinical course, and neonatal morbidities were retrospectively analyzed. Data were obtained from the files of infants who were admitted to our unit between February 2016 and September 2020, were born before 30 weeks’ gestation, and had a birth weight <1250 g. Extubation success was defined as no need for reintubation for 72 h after extubation. RSS and RSS/kg values before each patient’s first planned extubation were calculated. RSS values before extubation and risk factors for extubation failure were compared between infants in the successful and failed extubation groups.
Results: Our study enrolled 142 infants who met the inclusion criteria. The extubation failure rate was 30.2% (43/142). Early gestation, low birth weight, male sex, high RSS, grade ≥3 intraventricular hemorrhage, late-onset sepsis, low weight at the time of extubation, and postmenstrual age at the time of extubation were identified as risk factors for extubation failure. In the logistic regression analysis including these risk factors, RSS/kg remained a significant risk factor, along with late-onset sepsis (OR 25.7 [95% CI: 5.70–115.76]; p<0.001). In the receiver operating characteristic analysis of RSS values, at a cutoff value of 2.13 (area under the curve: 82.5%), RSS/kg had 77% sensitivity and 78% specificity (p<0.001). The duration of mechanical ventilation and hospital stay were prolonged in infants with extubation failure. The incidence rates of stage ≥3 retinopathy of prematurity and stage ≥2 necrotizing enterocolitis were also higher.
Conclusions: High RSS and RSS/kg values were closely associated with extubation failure and can be used as a non-invasive assessment tool to support clinical decision-making, and thus reduce the rate of extubation failure.
Amaç: Kolay kullanılabilen ve arteryel kan örneği alınmasını gerektirmeyen noninvaziv bir solunum yetmezliği değerlendirme aracı olan respiratuvar şiddet skoru (RSS)’nun çok düşük doğum ağırlıklı (ÇDDA) prematürelerde ekstübasyon başarısızlığını tahmin etmedeki prediktif değerini araştırmaktır.
Yöntem: Şubat 2016 – Eylül 2020 tarihleri arasında ünitemize kabul edilen <30. gebelik haftasından önce doğan ve doğum ağırlıkları <1250 g olan bebeklerin demografik özellikleri, klinik seyirleri ve neonatal morbiditeleri retrospektif olarak hasta dosyalarından incelendi. Ekstübasyon başarısı, ekstübasyondan sonraki 72 saat süreyle reentübasyon ihtiyacı olmaması olarak tanımlandı. Hastaların ilk planlı ekstübasyonları öncesindeki RSS ve RSS/kg değerleri hesaplandı. Başarılı ve başarısız ekstübasyon grubundaki bebeklerin ekstübasyon öncesindeki RSS değerleri ve ekstübasyon başarısızlığı ile ilişkilendirilen risk faktörleri karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışmamız dahil edilme kriterlerini karşılayan 142’si bebek ile gerçekleştirildi. Ekstübasyon başarısızlığı oranımız %30,2 (43/142) olarak saptandı. Erken gebelik haftası, düşük doğum ağırlığı, erkek cinsiyet, yüksek RSS değerleri, grade ≥3 intraventriküler kanama, geç başlangıçlı sepsis ile ekstübasyon zamanındaki düşük ağırlık ve postmenstrüel yaş ekstübasyon başarısızlığı için risk faktörleri olarak saptandı. Bu risk faktörlerini içeren lojistik regresyon analizinde RSS/kg, geç başlangıçlı sepsis ile birlikte istatistiksel önemini korudu [OR 25.7 (95% CI: 5,70 - 115,76); p < 0.001]. RSS değerleri için gerçekleştirilen ROC analizinde 2,13 cut-off değeri ile (AUC: %82,5) RSS/kg’ın %77 duyarlılık ve %78 özgüllüğe sahip olduğu belirlendi (p<0,001). Ekstübasyon başarısızlığı yaşayan bebeklerde mekanik ventilasyon ve hastanede yatış süresi ile evre ≥3 prematüre retinopatisi ve evre ≥2 nekrotizan enterokolit görülme sıklığı daha fazla saptandı.
Sonuç: Yüksek RSS ve RSS/kg değerleri ekstübasyon başarısızlığı ile yakından ilişkilidir ve ekstübasyon başarısızlığını azaltmada klinik yargıyı destekleyici noninvaziv bir değerlendirme aracı olarak kullanılabilir. (SETB-2021-04-119)