Clinical Presentation, Electrocardiographic Findings, and Factors Related to the Hospitalization In Mad-Honey Intoxication
Mutlu Cagan Sumerkan1, Erol Kalender1, Semih Korkut2, Engin Ersin Simsek3, Kudret Keskin1, Ahmet Gurdal1, Serhat Sigirci1, Yahya Kemal Gunaydin4, Hakan Ozhan5, Atilla Senih Mayda6, Sukru Oksuz7, Mehmet Agirbasli8, Omer Alyan11Department of Cardiology, University of Health Sciences Turkey, Sisli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital, Istanbul, Türkiye2Department of Emergency Service, Duzce University Faculty of Medicine, Duzce, Türkiye
3Department of Family Medicine, Düzce Ataturk State Hospital, Duzce, Türkiye
4Department of Emergency Service, University of Health Sciences Turkey, Ankara Training and Research Hospital, Ankara, Türkiye
5Department of Cardiology, Duzce University Faculty of Medicine, Duzce, Türkiye
6Department of Family Medicine, Duzce University Faculty of Medicine, Duzce, Türkiye
7Department of Medical Microbiology, Duzce University Faculty of Medicine, Duzce, Türkiye
8Department of Cardiology, Istanbul Medeniyet University Faculty of Medicine, Istanbul, Türkiye
Objectives: Mad-honey intoxication (MHI) often presents with all kinds of bradyarrhythmias. Despite numerous publications focused on clinical findings, we aim to evaluate poor prognostic implications, ischemia likely electrocardiography (ECG) changes, and detailed ECG findings of MHI in the largest series.
Methods: This is a retrospective single-center study of 117 MHI patients admitted to emergency service.
Results: The study had 26 (22.2%) females (median 52.5 years) and 91 (77.8%) males (median 51.0 years). Fifty-six (47.9%) patients had ischemia likely changes on ECG. Multivariate model demonstrated that beta-blocker usage (odds ratio (OR): 52.871; 95% confidence interval (CI): 3.618-772.554 (p=0.004)), atrioventricular junctional rhythm (AVJR) (OR: 5.319; 95%CI: 1.090-25.949 (p=0.039)), and quantity of mad-honey consumption (OR: 1.035; 95% CI: 1.008-1.063 (p=0.011)) are predictors of hospitalization. ROC curve analysis showed cutoff value of mad-honey consumption quantity 24.79 g had 57% sensitivity and 68% specificity for predicting hospitalization (AUC: 0.7, 95% CI: 0.55-0.816, p=0.027). In addition, all hospitalized cases were male.
Conclusion: Our study has shown that male gender, AVJR, the quantity of mad-honey consumption, and beta-blocker usage are high-risk criteria for hospitalization in MHI patients. Furthermore, ischemia likely ECG changes is often observed with MHI even independently from hypotension or bradycardia.
Deli bal zehirlenmesinde klinik, elektrokardiyografik bulgular ve hastaneye yatışı belirliyen faktörler
Mutlu Cagan Sumerkan1, Erol Kalender1, Semih Korkut2, Engin Ersin Simsek3, Kudret Keskin1, Ahmet Gurdal1, Serhat Sigirci1, Yahya Kemal Gunaydin4, Hakan Ozhan5, Atilla Senih Mayda6, Sukru Oksuz7, Mehmet Agirbasli8, Omer Alyan11Türkiye Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul2Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Servis Anabilim Dalı, Düzce
3Düzce Atatürk Devlet Hastanesi, Aile Hekimliği Bölümü, Düzce
4Sağlık Bilimleri Üniversitesi Türkiye, Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Acil Servis Anabilim Dalı, Ankara
5Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Düzce
6Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Düzce
7Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Düzce
8İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul
Amaç: Deli bal zehirlenmesi (DBZ) genellikle her türlü bradiaritmi ile kendini gösterir. DBZ’nin klinik bulgulara odaklanan çok sayıda yayın bulunmaktadır. Bunun yanında çalışmamızda geniş vaka serisinde DBZ’nin kötü prognostik etkilerini, iskemik elektrokardiyografik değişikliklerini ve ayrıntılı elektrokardigografi bulgularını değerlendirmeyi amaçlıyoruz.
Yöntem: Çalışmamız, tek merkezli ve geriye dönük olarak acil servise DBZ ile başvuran 117 hasta üzerinde yürütülmüştür.
Bulgular: Çalışmaya 26 (%22,2) kadın (medyan 52,5 yıl), 91 (%77,8) erkek (medyan 51,0 yıl) alındı. Ellialtı (%47.9) hastada elektrokardiyografide iskemi muhtemel değişiklikler izlendi. Çok değişkenli model analizde, beta bloker kullanımının (odds oranı (OR): 52.871; %95 güvenlik aralığı (Cl): 3.618-772.554 (p= 0.004)), atriyoventriküler nodal ritminin (OR: 5.319; %95 CI: 1.090-25.949 (p= 0.039)) ve deli bal tüketim miktarının (OR: 1.035; %95 CI: 1.008-1.063 (p= 0.011)) hastaneye yatışın öngörücü faktörler olduğu izlenmştir. ROC eğrisi analizi, deli bal tüketim cut-off değerinin 24.79 gram ve üzeri olması hastaneye yatışı öngörmede %57 duyarlılığa ve %68 özgüllüğe sahip olduğunu göstermiştir (AUC: 0.7, %95 CI: 0.55-0.816, p= 0.027). Ayrıca hastaneye yatırılan olguların tümü erkekti.
Sonuç: Çalışmamız DBZ hastalarında erkek cinsiyeti, atriyoventriküler kavşak ritmini, deli bal tüketim miktarını ve beta bloker kullanımını hastaneye yatış için yüksek risk kriterleri olduğunu göstermiştir. Ayrıca, hipotansiyon veya bradikardiden bağımsız olarak, elektrokardiyografide iskemi benzeri değişiklikleri sıklıkla gözlenmiştir. (SETB-2022-03-066)
Manuscript Language: English