The effects of working in intensive care unit for the assistant doctors of the department of anesthesiology and reanimation, for the burnout, work-related stress, work satisfaction and state-trait anxiety levels

Work stress can be defined as the situation that makes person stressful which occur from physical and emotional responses and capability of workers. The end point of this process can set as “Burnout syndrome” if the methods to cut down the stress were insufficient. The aim of this study was to determine the burnout, work-related stress, work satisfaction and state-trait anxiety levels at the beginning and at the end of the period in assistant doctors who work in Intensive Care Unit (ICU) of the department of anesthesiology and reanimation in the Numune training and research hospital. Maslach Burnout Inventory (MBI), Minnesota Satisfaction Inventory (MSI), Work-Related Strain Inventory (WRSI) and State-Trait Anxiety Inventory (STAI) scales were used in the evaluation. These tests were done at the first day, in the middle and at the end of their work period of the assistants in the ICU. At the end of the study the mean level of end-time WRSI was higher than at the beginning time and the mean level of end-time MSI was lower than at the beginning time. These differences were clear but not statistically significant. The personal accomplishment scores of MBI at women were higher than men and same scores of the assistants whose experiences in ICU were
more than 5 months was higher than the others and these differences were statistically significant. In conclusion it can be said that the way of getting more productivity from health personal is to lack of workrelated stress.

Anesteziyoloji ve reanimasyon kliniði asistanlarýnýn yoðun bakým çalýþma dönemlerinin, tükenmiþlik, iþ doyumu, iþe baðlý gerginlik ve durumluluk-süreklilik kaygý düzeylerine etkisi

Ýþ stresi, bireyin yeteneklerine, fiziksel ya da psikolojik nedenlere baðlý olarak ortaya çýkan ve bireyde gerilim yaratan durum olarak tanýmlanmaktadýr. Stres ile baþ etme yöntemleri uygun þekilde kullanýlamadýðýnda veya yetersiz kaldýðýnda süreç birey zamanla “tükenmiþlik sendromu” ile karþý karþýya kalýr. Bu çalýþmada, Numune Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon biriminde çalýþan asistanlarýn “yoðun bakým” çalýþma dönemi sýrasýndaki tükenmiþlik, iþ doyumu, iþe baðlý gerginlik, durumluluk ve süreklilik kaygý düzeylerinin deðiþip deðiþmediðini saptamak ve baþlangýç ile sonuç arasýndaki iliþkiyi belirlemek amaçlanmýþtýr. Bunun için asistanlara, yoðun bakým biriminde çalýþmaya baþladýklarý ilk gün, çalýþma dönemi içinde ve çalýþma dönemi bitiminde olmak üzere üç kez, Maslach Tükenmiþlik Ölçeði, Minnesota Ýþ Doyumu Ölçeði (ÝDÖ), Ýþe Baðlý Gerginlik Ölçeði (ÝBGÖ) ve Durumluluk ve Süreklilik Kaygý Ölçeði (STAI) verildi. Çalýþma dönemi sonundaki ÝBGÖ puan ortalamasý, baþýndaki IBGÖ puan ortalamasýndan yüksekti ve aradaki fark anlamlýlýða eðilimli, baþtaki ÝDÖ puan ortalamasý, sonundaki puan ortalamasýndan yüksekti ve fark anlamlýlýða eðilimliydi. Kadýnlarýn Maslach Tükenmiþlik Ölçeði’ne ait kiþisel baþarý alt ölçeði puan ortalamasý erkeklerden daha yüksek, yoðun bakým deneyimi 5 ay veya daha uzun olanlarýn kiþisel baþarý puan ortalamasý, 5 aydan daha kýsa olanlarýn ortalamasýndan istatistiksel olarak yüksekti. Yoðun bakýmlarda çalýþan saðlýk personelinde görülen tükenmiþlik ve iþ stresi azaltýlabilirse daha verimli olunacaktýr.