Stigma-related Factors and their Effects on Health-care Workers during COVID-19 Pandemics in Turkey: A Multicenter Study
Gulsen Teksin1, Ozlem Bas Uluyol2, Ozge Sahmelikoglu Onur3, Meryem Gul Teksin4, Haci Mustafa Ozdemir51Department of Psychiatry, University of Health Sciences Turkey, Sisli Hamidiye Etfal Teaching and Resarch Hospital, Istanbul, Turkey2Department of Psychiatry, University of Health Sciences Turkey, Sancaktepe Sehit Prof. Dr. Ilhan Varank Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
3Department of Psychiatry, University of Health Sciences Turkey, Mazhar Osman Bakirkoy Mental Health and Neurological Diseases Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
4Department of Psychiatry, University of Health Sciences Turkey, Dr. Abdurrahman Yurtaslan Ankara Onkoloji Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
5Department of Orthopedic, University of Health Sciences Turkey, Sisli Hamidiye Etfal Teaching and Resarch Hospital, Istanbul, Turkey
Objectives: Infectious diseases–related stigmatization is a common feature in health-care workers (HCWs). This study aims to evaluate the factors associated with stigmas and the effects of stigmatization in HCWs during the coronavirus disease (COVID-19) pandemic.
Methods: This study was conducted by an anonymous online survey of 452 actively working HCWs during the COVID-19 pandemic. All subjects provided informed consent electronically before registration and completed the sociodemographic data form, a questionnaire about COVID-19 pandemics, a COVID-19 stigmatization questionnaire for health-care workers, a hospital anxiety depression scale form (HADS), a psychological well-being scale form, the World Health Organization Quality of Life Scale short form (WHO-QOL BREF) and Coping Styles Scale brief form (CBSS-BF).
Results: Perception of stigma score was significantly higher among HCWs with one or more of the following characteristics: they had worked with patients with COVID-19 (+) but had no specific training related to coronavirus, experienced COVID-19 symptoms themselves, delayed testing due to anxiety, received psychological support during COVID-19 pandemics, suffered from a psychological disorder, or had suicidal thoughts/attempts before or during the COVID-19 pandemic (p<0.05). A statistically significant positive correlation was observed between the perception of stigmatization score and HAD-S (p<0.05). A statistically significant negative correlation was observed between the perception of the stigmatization score and the Psychological Well-Being Score, CSS-BF problem-focused coping and emotion-focused coping, and all subscales of WHOQOL-BRIEF (p<0.05).
Conclusion: The findings of our study showed that the negative perception of stigma in HCWs could affect their psychological well-being and life satisfaction. During the pandemic, it is necessary to prevent stigmatizing HCWs and improve coping strategies to protect their mental health and increase their life quality.
Türkiye’de COVID-19 pandemisi süresince sağlık çalışanları üzerinde damgalanma ile ilişkili faktörlerin ve bunların etkilerinin incelenmesi: Çok merkezli araştırma
Gulsen Teksin1, Ozlem Bas Uluyol2, Ozge Sahmelikoglu Onur3, Meryem Gul Teksin4, Haci Mustafa Ozdemir51Department of Psychiatry, University of Health Sciences Turkey, Sisli Hamidiye Etfal Teaching and Resarch Hospital, Istanbul, Turkey2Department of Psychiatry, University of Health Sciences Turkey, Sancaktepe Sehit Prof. Dr. Ilhan Varank Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
3Department of Psychiatry, University of Health Sciences Turkey, Mazhar Osman Bakirkoy Mental Health and Neurological Diseases Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
4Department of Psychiatry, University of Health Sciences Turkey, Dr. Abdurrahman Yurtaslan Ankara Onkoloji Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
5Department of Orthopedic, University of Health Sciences Turkey, Sisli Hamidiye Etfal Teaching and Resarch Hospital, Istanbul, Turkey
Amaç: Bulaşıcı hastalıklarla ilişkili damgalanma algısı sağlık çalışanlarında (SÇ) yaygın olarak görülür. Bu çalışmanın amacı, SÇ’lerde koronavirüs hastalığı (COVİD-19) salgını sırasında damgalama ile ilişkili faktörleri ve damgalamanın etkilerini değerlendirmektir.
Yöntem: COVID-19 salgını sırasında aktif olarak çalışan 452 SÇ’lere anonim online bir anket yapılmıştır. Tüm katılımcılara, elektronik ortamda bilgilendirilmiş onamları alındıktan sonra, sosyodemografik veri formu, COVID-19 ile ilgili anket, SÇ’ler için hazırlanan COVID-19 damgalanma formu, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (HADÖ), Psikolojik İyi Oluş Ölçeği, Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği-Kısa Formu (DSÖ-YKÖ-KF) ve Başa Çıkma Sitlleri Ölçeği-Kısa Formu (BÇSÖ-KF) uygulanmıştır.
Bulgular: Aşağıdaki özelliklerden biri veya daha fazlasına sahip SÇ’lerde arasında damgalanma skoru algısı anlamlı derecede yüksekti: COVID-19 hastalarıyla çalışan ancak COVID-19 ile ilgili spesifik eğitim almamış olanlar, COVID-19 semptomlarını yaşayanlar, yaşadıkları anksiyete nedeniyle COVID-19 testi yaptırmayı geciktirenler, COVID-19 salgını sırasında psikolojik destek alanlar, COVID-19 salgını sırasında ya da öncesinde psikolojik rahatsızlığı olan veya intihar düşüncesi ya da girişmi olanlar (p<0.05). Damgalanma algısı skoru ile HADÖ arasında pozitif korelasyon gözlendi (p<0.05). Damgalanma algısı skoru ile Psikolojik İyi Oluş Ölçeği, BÇSÖ-KF problem odaklı başa çıkma ve duygu odaklı başa çıkma ile DSÖ-YKÖ-KF tüm alt grupları arasında negatif korelasyon gözlendi (p<0.05).
Tartışma: Bulgularımız SÇ’lerde negatif damgalanma algısının psikolojik iyi oluşu ve yaşam doyumunu etkilediğini göstermiştir. COVID-19 salgını süresince, SÇ’lerin damgalanmasını önlemek ve ruh sağlığını korumak ve yaşam kalitelerini artırmak için baş etme stratejilerini geliştirmek gerekir. (SETB-2020-07-133)
Manuscript Language: English