Comparison of dexmedetomidine and remifentanil sedation in spinal anesthesia

Objective: In orthopedic procedures spinal anesthesia is often the preferred method. When performing a spinal anesthesia, sedation is also applied in order to tolerate the operation. Sedative agent that used needs provide rapid onset and recovery, should have minimal side effects. Our study aimed to compare the sedation quality, the hemodynamic and respiratory effects of remifentanil and dexmedetomidine infusion for sedation in patients undergoing spinal anesthesia during orthopedic procedures.
Material and Method: For study 90 subjects (ASAI-III) who underwent lower extremity surgery under spinal anesthesia were included. The age ranged between 20 and 60 years. This study is a prospective, randomized, controlled study. For spinal anesthesia, between L4-L5 distance, 2 ml of 0.5% hyperbaric bupivacaine was administerd and unilateral spinal anesthesia was achieved. In group 1, 20 ml / 10-minute loading dose followed by 15 ml/h infusion of 0.9% NaCl solution. In group 2, 0.5 mcg/kg (20 ml) 10-minute loading dose followed by 0.2 mcg/ kg/h dexmedetomidine infusion. In group 3, 0.5 mcg/kg (20 ml) 10-minute loading dose followed by 0.1 mcg/ kg/h remifentanil infusion. Of the cases, before the spinal block (BB), after the block (AB), at the 1st, 5th, 10th, 15th, 20th minute of sedation and 10-minute intervals until the end of operation; mean arterial pressure (MAP), heart rate (HR), respiratory rate (RR), peripheral oxygen saturation (SPO2), sedation and nausea, vomiting, bradycardia, hypotension, desaturation, respiratory depression such side effects have been recorded.
Results: The age, sex, weight, height averages and duration of operation did not significantly differed between groups. In group 3 HR was observed significantly lower than group 1 and 2 (p<0.05). At all times MAP measurements significantly decreased in all groups when compared with before sedation measurements (p<0.05). There was no significant difference between the groups in terms of respiratory rate and SPO2. When the Ramsay Sedation Scores (RSS) were compared; in group 3, a significant increase was observed at 1th minute of sedation when compared with before sedation scores (p<0.05). In group 2 and 3 no significant difference was observed between
before sedation and after sedation scores. There was also no significant difference between RSS scores and complication distrubition between groups.
Conclusion: Remifentanil used for sedation, during spinal anesthesia, provides more stable hemodynamics. Remifentanil and dexmedetomidine showed similar sedative effects, with a low incidence of side effects. Although dexmedetomidine and remifentanil sedation scores were similar to the control group, they provide a clinically effective sedation. Low doses of dexmedetomidine and remifentanil can be used safely for sedation during regional anesthesia.

Spinal anestezide deksmedetomidin ve remifentanil sedasyonunun karþýlaþtýrýlmasý

Amaç: Ortopedik giriþimlerde sýklýkla spinal anestezi tercih edilir. Spinal anestezide, operasyonun tolere edilebilmesi için sedasyon uygulanýr. Kullanýlan sedatif ajan hýzlý baþlangýç ve uyanma saðlamalý, minimal yan etkiye sahip olmalýdýr. Çalýþmamýzda; Ortopedik giriþimler esnasýnda, spinal anestezi uygulanan olgularda sedasyon amaçlý remifentanil ve deksmedetomidin infüzyonunun sedasyon kalitesini, hemodinamik ve solunumsal etkilerini karþýlaþtýrmayý amaçladýk.
Gereç ve Yöntem: Ortopedi Kliniklerinde spinal anestezi ile alt ekstremite operasyonu planlanan, ASA I- III, 20-60 yaþ arasýnda, 90 olgu çalýþmaya dahil edildi. Çalýþma prospetif, rastgele, kontrollü olarak planlandý. L4-L5 mesafesinden, 2 ml %0.5 hiperbarik bupivakain verilerek tek tearaflý spinal anestezi saðlandý. Grup1’e 20 ml/ 10 dakika yükleme dozunu takiben 15 ml/saat %0.9 NaCl infüzyonu, Grup 2’ye, 0.5 mcg/kg (20 ml) 10 dakika yükleme dozunu takiben 0.2 mcg/kg/saat deksmedetomidine infüzyonu, Grup 3’e 0,5 mcg/kg (20 ml) 10 dakika yükleme dozunu takiben 0.1 mcg/kg/dakika remifentanil infüzyonu uygulandý. Olgularýn spinal blok öncesi (BÖ), blok sonrasý (BS) ve sedasyon uygulamasýný takiben 1., 5., 10., 15., 20. dakikalarda ve operasyon bitimine kadar 10 dakika aralarla ortalama arter basýncý (OAB), kalp tepe atýmý (KTA), solunum sayýsý (SS), periferik oksijen satürasyonlarý (SPO2), sedasyon skorlarý ve bulantý, kusma, bradikardi, hipotansiyon, desatürasyon, solunum depresyonu gibi yan etkileri kaydedildi.
Bulgular: Gruplarýn yaþ, cinsiyet, kilo, boy ortalamalarý ve operasyon süreleri daðýlýmlarý arasýnda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk gözlenmemiþtir. Grup 3 KTA ölçümleri ortalamalarý açýsýndan Grup 1 ve 2’den istatiksel olarak anlamlý düþüþ göstermiþtir (p<0.05). OAB ölçümleri tüm gruplarda spinal anestezi sonrasý 1.dk’dan itibaren tüm zamanlarda, sedasyon öncesine göre istatiksel anlamlý düþüþ göstermiþtir (p<0.05). Gruplar arasýnda solunum sayýlarý ve SPO2 açýsýndan istatiksel fark bulunmamýþtýr. Ramsay Sedasyon Skoru ölçümleri Grup 3’te sedasyon sonrasý 1. dakikada sedasyon öncesine göre istatiksel anlamlý yükseliþ göstermiþtir (p<0.05). Grup 1 ve 2’de RSS’de sedasyon öncesine göre sedasyon sonrasýnda istatiksel anlamlý farklýlýk görülmemiþtir. Üç grup arasýnda RSS ölçümlerinde istatiksel farklýlýk yoktur. Üç grubun komplikasyon daðýlýmlarý arasýnda istatiksel farklýlýk görülmemiþtir.
Sonuç: Spinal anestezi uygulamasýnda sedasyon amacýyla kullanýlan remifentanilin daha stabil hemodinami saðladýðýný, remifentanil ve deksmedetomidinin benzer sedatif etki gösterdiðini, düþük yan etkiye sahip olduklarýný tespit ettik. Deksmedetomidin ve remifentanilin sedasyon skorlarý kontrol grubuyla benzer olmakla birlikte klinik olarak etkin sedasyon saðlamaktadýrlar. Deksmedetomidin ve remifentanil rejyonel anestezi uygulamalarýnda sedasyon amacýyla düþük dozlarda güvenle kullanýlabilir.