Prognostic factors and treatment results in testicular cancer
Didem Karaçetin, Özlem Maral, Begüm Ökten, Berrin Yalçın, Oktay IncekaraDepartment of Radiation Oncology, Şişli Etfal Training and Research Hospital, Istanbul,TurkeyPurpose: In this study, we evaluated retrospectively, prognostic factors and treatments of testicular post-operative -cancer
patients, who were followed up in our clinic, between the years of 2004-2006.
Material and Methods: 38 patients who followed up for more than 6 months, were evaluated during 3 years period.
Results: 18 patients (46.4%) were seminoma, 20 patients (53.6%) were nonseminoma. 12 of seminomas were stage I and 6 of were stage II. 8 of non- seminomas were stage 1, 5 of were stage II, 5 of were stage III. 2 patients were lymphoma. Patients with lymphoma was given 6 cycles of CHOP chemotherapy.
Radiotherapy was given 25 Gy, Co60 units for 13 patients with seminoma using paraaortic fields. Non seninoma patients were given 3-4 cycles BEP chemotherapy. Grade 1-2 nausea was seen in patients who was given radiotherapy. 3 patients who were given chemotherapy developed,grade 2 hematologic toxicity. Pulmoner toxicity was seen 1 patient. Overall survival 26.6 months, and median survival 27 months for seminoma patients, and 19.2 months, median 18 months for nonseminoma patients. 2 years survival rates for seminoma patients is 94%, for nonseminoma patients is 78%, 3 years survival rates for seminoma patients is 85%, nonseminoma patients is 63%.
Conclusion: Seminoma is radiosensitive tumor, and earlystages-paraaortic radiotherapy is an effective treatment method. Nonseminomatous tumors invades hematologicaly, treatment choicie for this type of tumors is cisplatin- systemicchemotherapy.
Testis tümörlü hastalarımızda prognostik faktörler ve tedavi sonuçlarımız
Didem Karaçetin, Özlem Maral, Begüm Ökten, Berrin Yalçın, Oktay IncekaraŞişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyasyon Onkolojisi Kliniği, İstanbulAmaç: Bu çalışmada 2004-2006 yılları arasında postoperatif dönemde kliniğimize testis tümörü tanısıyla başvuran hastaların retrospektif olarak prognostik faktörleri ve tedavi sonuçlarımızın değerlendirilmesi amaçlandı.
Materyal ve Metod: 2004-2006 yılları arasında, Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyasyon Onkolojisi Kliniğinde, 6 ay ve üzeri takip edilen 38 hasta değerlendirmeye alınmıştır.
Bulgular: 18 hasta (%46,4)seminom, 20 hasta (%53,6)non-seminomdur. Evrelere göre seminom tanılı hastaların 12’si evre I, 6’sı evre II’dir. Nonseminom tanılı hastaların 8’i evre I(%57,1), 5’i evre II(%7,1), 5’i evre III(%35,8) olup 2 hasta extranodal lenfoma tanısıyla takip edilmiştir. Lenfoma tanılı hastaya 6xCHOP ile sistemik kemoterapi yapılmış ve 69 yaşındaki hasta hala takip edilmektedir. Seminom tanılı 13 hastaya paraaortik alan radyoterapisi ortalama 25 Gy Co-60 ile yapılmıştır. Nonseminom tanılı hastalara 3-4 kür BEP ile sistemik kemoterapi uygulanmıştır.
Radyoterapi uygulanan hastalarda grade1-2 bulantı kusma, dispepsi dışında yan etki saptanmamıştır. Kemoterapi uygulanan hastaların %20’sinde (3 hasta) ilerleyen kürlerde grade 2 hematolojik toksisite gözlemlenmiştir. Bleomisine bağlı grade 1 pulmoner toksisite 1 hastada saptanmıştır. Genel sağkalım seminom tanılı hastalarda 26,6 ay, median 27 ay; nonseminom tanılı hastalarda 19,2 ay, median 18 ay olarak bulunmuştur. 2 ve 3 yıllık sağkalım oranları seminom tanılı hastalarda %94- %85, nonseminom hastalarında %78- %63 olarak bulunmuştur.
Tartışma ve Sonuç: Pür seminomlar lokalize kalmaya eğilimli olup, non-seminomatöz tümörler daha çok hematojen yolla yayılırlar. Seminom tedavisinde erken evrede paraaortik radyoterapi veya takip tercih edilebilir. Nonseminomatöz tümörlerin tedavisinde cisplatin bazlı sistemik kemoterapi uygulanmalıdır. Hastaların tedavi ve takibinde kliğimizin bulguları literatürle örtüşmektedir.
Manuscript Language: Turkish