Usefulness of the SYNTAX Score II to Predict In-Hospital and Long-Term Mortality in ST-Segment Elevation Myocardial Infarction Patients Undergoing Primary Percutaneous Coronary Intervention
Betul Balaban Kocas1, Gokhan Cetinkal1, Cuneyt Kocas2, Sukru Arslan3, Okay Abaci2, Yalcin Dalgic4, Ozgur Selim Ser5, Servet Batit6, Ahmet Yildiz3, Sait Mesut Dogan31Department of Cardiology, Prof. Dr. Cemil Tascioglu City Hospital, İstanbul, Turkey2Department of Cardiology, Biruni University Hospital, Istanbul, Turkey
3Department of Cardiology, Istanbul University Cerrahpasa Institute of Cardiology, Istanbul, Turkey
4Department of Cardiology, Derince Training and Research Hospital, Kocaeli, Turkey
5Department of Cardiology, Sisli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
6Department of Cardiology, Kilis State Hospital, Kilis, Turkey
Objectives: The prognostic significance of SYNTAX Score II (SS-II) is well-known in patients with chronic coronary syndromes. However, its predictive ability for mortality in ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI) patients undergoing primary percutaneous coronary intervention (p-PCI) remains unclear. Therefore, we aimed to investigate the prognostic accuracy of SS-II in STEMI patients who underwent p-PCI.
Methods: A total of 743 STEMI patients treated with p-PCI were retrospectively analyzed. Study population was divided into three groups according to SS-II and defined as SS-IILOW ≤22.5 (n=245), 22.5 <SS-II MID ≤31 (n=243) and SS-II HIGH >31 (n=255). In-hospital and long-term mortality at long-term follow-up were defined as clinical endpoints of the study.
Results: The incidence of in-hospital (15% vs. 0.4% vs. 0.8%, p<0.001) and all-cause mortality (32.2% vs. 6.6% vs. 2.9%, p<0.001) were significantly higher in SS-IIHIGH group compared with the other two groups. In addition, Kaplan–Meier analysis showed statistically significantly increased incidence of death in SS-II > 31 group (P [log-rank] <0.001). SS-II >31 was defined as an independent predictor of all-cause mortality (hazard ratio 5.22 95% confidence interval 2.11–12.87 p<0.001). Area under the curve values derived from ROC analysis to evaluate the predictive accuracy of SS-II, anatomical and clinical SS, modified ACEF score, and Global Registry of Acute Coronary Events risk scores for all-cause mortality were 0.82, 0.71, 0.81, 0.82, and 0.82, respectively (p<0.001).
Conclusion: SS-II has an increased predictive ability for in-hospital and long-term mortality in STEMI patients undergoing p-PCI.
ST segment yükselmeli miyokard enfarktüsü nedeniyle primer perkütan koroner girişim uygulanan hastalarda hastane içi ve uzun dönem mortaliteyi tahmin etmede SYNTAX II skorunun değeri
Betul Balaban Kocas1, Gokhan Cetinkal1, Cuneyt Kocas2, Sukru Arslan3, Okay Abaci2, Yalcin Dalgic4, Ozgur Selim Ser5, Servet Batit6, Ahmet Yildiz3, Sait Mesut Dogan31Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü, İstanbul2Biruni Üniversitesi Hastanesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul
3İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Kardiyoloji Enstitüsü, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul
4Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü, Kocaeli
5Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü, İstanbul
6Kilis Devlet Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü, Kilis
Amaç: SYNTAX II skoru’nun (SS-II) prognostik önemi kronik koroner sendromlu hastalarda iyi bilinmektedir. Bununla birlikte, primer perkütan koroner girişim (PKG) uygulanan ST-segment yükselmeli miyokard enfarktüsü (STYMI) hastalarında mortaliteyi öngörme yeteneği belirsizliğini koruyor. Bu nedenle, primer PKG uygulanan STYMI hastalarında SS-II'nin prognostik doğruluğunu araştırmayı amaçladık.
Yöntemler: Primer PKG ile tedavi edilen 743 STYME hastası geriye dönük olarak analiz edildi. Çalışma popülasyonu SS-II'ye göre üç gruba ayrıldı ve SS-IIDÜŞÜK ≤ 22,5 (n = 245), 22,5 < SS-IIORTA ≤ 31 (n = 243) ve SS-IIYÜKSEK > 31 (n = 255) olarak tanımlandı. Hastane içi ve uzun süreli mortalite, çalışmanın klinik sonlanım noktaları olarak tanımlandı.
Bulgular: Hastane içi mortalite (%15 - %0,4 - %0,8, p<0,001) ve takip sırasında tüm nedenlere bağlı ölüm (%32,2 - %6,6 - 2, %9, p<0,001) SS-IIYÜKSEK grubunda, diğer iki grupla karşılaştırıldığında anlamlı olarak daha yüksekti. Ayrıca Kaplan-Meier analizi, SS-II > 31 grubunun önemli ölçüde daha yüksek ölüm insidansına sahip olduğunu gösterdi (p [log-rank] < 0.001). SS-II > 31, tüm nedenlere bağlı mortalitenin bağımsız bir öngördürücüsü olarak tanımlandı (Hazard oranı 5,22 %95 güven aralığı 2,11–12,87 p<0,001). Tüm nedenlere bağlı ölüm için SS-II, anatomik ve lojistik klinik SS, modifiye Yaş-Kreatinin-Ejeksiyon Fraksiyonu (ACEF) skoru ve GRACE skorlarının ROC analizinden elde edilen eğri altında kalan alan değerleri sırasıyla 0.82, 0.71, 0.81, 0.82 ve 0.82 idi. (tümü için p < 0,001)
Sonuç: SS-II’nin, p-PKG uygulanan STYME hastalarında hastane içi ve uzun dönem mortalite için artan bir tahmin yeteneğine sahiptir. (SETB-2021-11-322)
Manuscript Language: English