Experience of research hospital in determination of brain death

Objective: Istanbul Okmeydaný Research and Training Hospital is one of the most common health care centers in where declaration of brain death is documented. In this paper, we would like to share our experience about brain death determination, problems, and the role of trauma in this issue.
Method: Between September 2007 and January 2012, 62 brain death and 18 multiorgan donors were detected in Okmeydaný Research and Training Hospital. All patients record were retrospectively reviewed. The patient’s age, gender, hospitalization time, the cause of death, brain death detection method and the blood groups were recorded.
Results: Totally 62 brain deaths and 18 organ donors were detected. There were 45 males and 17 womens with a mean age of 41 (range: 2-84) years old. The mean time for determination of brain death was 106,2 hours (range: 16- 600 hours). Apnea test was performed in all patients. Trauma cases were found at 36 (%58) patients and non-trauma cases were 26 (%42). Traumatic subarachnoid hemorrhage was the most frequently identified pathogenesis. Other problems were spontaneous
subarachnoid hemorrhage and intracerebral hemorrhage.
Discussion: The approach of health care personnel approach is one of the most important factors for brain death determind This is the responsibility of the health care team. In particular, brain death should be kept in in patients with head injury. The medical team should act in professional way and give attention to increase the number of organ donations.

Beyin ölümü tespitinde araþtýrma hastanesi deneyimi

Amaç: Ýstanbul Okmeydaný Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi en çok beyin ölümü tespit edilen merkezlerden biridir. Bu yazýda beyin ölümü tespiti, karþýlaþýlan sorunlar, travmanýn bu konudaki yeri ve ekibimizin bu konudaki tecrübesi paylaþýlmaktadýr.
Yöntem: Eylül 2007- Ocak 2012 tarihleri arasýnda Okmeydaný Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi’nde tespit edilen 62 beyin ölümü ve organlarý nakil merkezlerine daðýtýlan 18 kadavranýn kayýtlarý retrospektif olarak incelendi. Hastalarýn yaþ, cins, hastanede yattýðý süre, ölüm sebebi, beyin ölümü tespit yöntemi, kan gruplarý kaydedildi.
Sonuç: Beyin ölümü tanýsý 62 hastaya kondu ve 18 aile, (baðýþlama oraný %29) yakýnlarýnýn organlarýný baðýþladý. Beyin ölümü tanýsý alan hastalarýn 45 erkek ve 17 kadýndý. Beyin ölümü tespit edilen en küçük yaþ 2, en yüksek 84, ortalama 41 bulundu. Beyin ölümü tespit süresi en erken 16 saat, en uzun süre 600 saat, ortalama 106,2 saatti. Hastalarýn hepsine apne testi uygulandý. Beyin ölümü olan 36 (%58) hasta travma ve 26 (%42) hasta travma dýþý nedenler ile takip edilmekteydi. Travmatik subaraknoid kanama en sýk tespit edilen problemdi. Travma dýþý sebepler spontan subaraknoid kanama ve intraserebral kanamaydý.
Tartýþma: Beyin ölümü tanýsýnýn konulmasýnda en önemli etken saðlýk personelinin konuya yaklaþýmýdýr. Beyin ölümü tespiti saðlýk ekibinin sorumluluðudur. Özellikle kafa travmalý olgularda beyin ölümü geliþebileceði akýlda tutulmalýdýr. Saðlýk ekibi profesyonelce yaklaþmalý, beyin ölümü ve organ baðýþý sayýsýnýn artmasý için çaba sarf etmelidir.