Pleural Effusion in End Stage Renal Failure Patients
Gulfidan Uzan1, Hande Ikitimur21Department of Chest Diseases, Haseki Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey2Department of Chest Disease, Biruni University, İstanbul, Turkey
Objectives: The aim of this study was to determine the causes of pleural effusion in patients who experienced end-stage renal failure and did not demonstrate any regression of effusion with dialysis treatment.
Methods: Patients with pleural effusion that did not regress though they attained dry weight with dialysis and those with 2 years of follow-up were included in the study. The mean age of the patients was 48.16±14.5 years. Thirty-five patients were receiving hemodialysis treatment and 8 (18%) were continuous peritoneal dialysis patients. Ascites Ascites (n=6), pleural effusion (n=13), both ascites and pleural effusion (n=5), and pleural effusion that was bilateral (n=22, 51%), right-sided (n=13, 30%), and left-sided (n=8: 18%) were detected. According to Light’s criteria, the pleural effusion was classified as exudate in 40 (93%) cases and transudate in 3 (7%). Microbiological examination did not identify any pathological agent in any case, and cytological examinations did not reveal atypical cells. The causes of pleural effusion were infection (tuberculosis: n=20, 46%), pneumonia (n=3, 7%), empyema (n=1, 2%), malignancy (lung cancer: n=3, 7%; renal carcinoma: (1, 2%), collagen diseases (n=1, 2%), hepatic abscess (n=1, 2%), pulmonary thromboembolism (n=2, 4%), and idiopathic causes (n=11, 25%).
Results: The causes of pleural effusion were infection (tuberculosis: n=20, 46%), pneumonia (n=3, 7%), empyema (n=1, 2%), malignancy (lung cancer: n=3, 7%; renal carcinoma: n=1, 2%), collagen disease (n=1, 2%), hepatic abscess (n=1, 2%), pulmonary thromboembolism (n=2, 4%), and idiopathic cases (n=11, 25%).
Conclusion: Tuberculosis was the most common cause of pleural effusion that did not regress with dialysis treatment.
Son dönem böbrek yetmezliği olan olgularda plevra sıvıları
Gulfidan Uzan1, Hande Ikitimur21Department of Chest Diseases, Haseki Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey2Department of Chest Disease, Biruni University, İstanbul, Turkey
Amaç: Çalışmamızda son iki yılda son dönem böbrek yetmezliği (SDBY) nedeni ile diyaliz tedavisine rağmen devam plevra sıvılarının nedenlerini belirlemeyi amaçladık. Çalışmamıza diyaliz ile kuru kiloya indirilmelerine rağmen plevra sıvıları gerilemeyen olgular dahil edilmiştir.
Yöntem ve bulgular: Yaş ortalamaları 48,16±14,5 yıl olan olguların 35’i (%81) hemodiyaliz, 8’i (%18) ise sürekli ayaktan periton diyalizi ile tedavi edilmekteydi. Olguların plevra sıvılarına 6 olguda asit, 13 olguda perikart sıvısı, 5 olguda ise hem asit ve hem de perikart sıvısı eşlik etmekteydi. 22 (%51) olguda plevra sıvısı bilateral, 13 (%30) olguda sağ, 8 (%18) olguda ise sol tarafa lokalizeydi. Light kriterlerine göre plevra sıvılarının 40’ı (%93) eksüda, 3’ü (%7) ise transüda özelliğindeydi. Mikrobiyolojik incelemede olguların hiçbirinde patolojen etken üremedi, sitolojik incelemelerinde ise atipik hücreye rastlanılmadı. Olguların plevra sıvı nedenleri; enfeksiyon (tüberküloz (20, %46), pnömoni (3, %7), ampiyem (1-%2)), malignite (akciğer kanseri (3, %7), böbrek kanseri (1, %2)), kollagenoz hastalık (1, %2), hepatik abse (, %2), pulmonar tromboembolizm (2, %4) ve idiyopatik nedenler (11, %25) olarak sıralanmaktadır.
Tartışma: Çalışmamızda diyalize rağmen plevra sıvıları devam eden olgular incelendiğinde en sık nedenin tüberküloz olduğu gösterilmiştir.
Manuscript Language: Turkish