Objectives: This study aimed to demonstrate how the prognostic nutritional index (PNI) and systemic immune-inflammatory index (SII) help predict the severity and prognosis of patients with type 2 diabetes (T2DM) and coronavirus disease (COVID-19). Methods: This retrospective cohort study included 501 T2DM patients (male, 42.1%; female, 57.9%) who were hospitalized due to COVID-19 between April 2020 and December 2020. The patients were divided into survivors and non-survivors. After comparing demographic and laboratory data between the groups, the correlation of PNI and SII with clinical and laboratory data was evaluated. Results: The median (interquartile) ages of the non-survivor and survivor groups were 74 (15) and 69 (14) years, respectively, and the difference was significant (p<0.001). The PNI was significantly lower in the non-survivor group than in the survivor group (p<0.001). The SII was significantly higher in the non-survivor group than in the survivor group (p<0.001). PNI was negatively correlated with glucose levels (r=-0.115, p=0.011). If the cut-off PNI value of 29.1 was used, it had a sensitivity and specificity of 76.2% and 76.3%, respectively, in predicting the severity of the illness and the risk of death in T2DM patients.
Conclusion: Consequently, the PNI and SII levels are effective in predicting survival and disease severity in patients with COVID-19 and T2DM.
Amaç: Bu çalışma, prognostik beslenme indeksinin (PNI) ve sistemik immün inflamatuar indeksin (SII), tip 2 diyabet (T2DM) ve koronavirüs hastalığı (COVID-19) olan hastaların ciddiyetini ve prognozunu tahmin etmeye yardımını ortaya koymayı amaçladı.
Yöntemler: Bu retrospektif kohort çalışmasına Nisan 2020 ile Aralık 2020 tarihleri arasında COVID-19 nedeniyle hastaneye yatırılan 501 T2DM hastası (erkek, %42.1; kadın, %57.9) dahil edildi. Hastalar hayatta kalanlar ve hayatta kalmayanlar olarak ikiye ayrıldı. Gruplar arasında demografik ve laboratuvar verileri karşılaştırıldıktan sonra PBİ ve Sİİ'nin klinik ve laboratuvar verileriyle korelasyonu değerlendirildi.
Bulgular: Hayatta kalmayan ve hayatta kalan grupların ortanca (çeyrekler arası) yaşları sırasıyla 74 (15) ve 69 (14) yıldı ve fark anlamlıydı (p<0.001). PBİ hayatta kalmayan grupta hayatta kalan gruba göre anlamlı derecede düşüktü (p<0.001). Sİİ hayatta kalmayan grupta hayatta kalan gruba göre anlamlı derecede yüksekti (p<0.001). PBİ, glukoz düzeyleriyle negatif korelasyon gösterdi (r=-0.115, p=0.011). Kesme PNI değeri olan 29,1 kullanıldığında, T2DM hastalarında hastalığın ciddiyetini ve ölüm riskini tahmin etmede duyarlılığı ve özgüllüğü sırasıyla %76.2 ve %76.3 idi.
Sonuç: Sonuç olarak, PBİ ve Sİİ düzeyleri, COVID-19 ve T2DM hastalarında sağkalımı ve hastalık şiddetini tahmin etmede etkilidir. (SETB-2023-09-171)