Objectives: Our aim in this study is to assess the effect of factors such as age, etiology, defect size, application of lumbar drainage and surgical technique on Cerebrospinal Fluid (CSF) fistula repair success rates.
Methods: The Electronic Medical Records (EMR) system of our clinic was retrospectively reviewed for cases that were operated between 2006 and 2020 for CSF fistula originating from anterior skull base with endoscopic transnasal technique. A total of 35 patients were included in the study. Patients were grouped according to the number of layers used in repair (two, three or four-layered reconstruction) and defect size (smaller than 5 mm, 5 to 10 mm and larger than 10mm), etiology, location of the defect and application of lumbar drainage as LD (+) and LD (-). Complications and CSF leak recurrence were compared between groups. Results: Recurrence rates in patients who had 2 layered reconstructions were significantly higher compared to patients who had 3 or 4 layered reconstructions (p=0.049). The recurrence rate in LD (+) group (41.7%) was significantly lower compared to LD (-) group (4.3%) (p=0.012). There were no significant difference in recurrence rates between groups in terms of age, defect size, defect location and etiology.
Conclusion: In endoscopic transnasal repair of anterior skull base-derived bos fistulas, planning the reconstruction at least 3 times and applying lumbar CSF drainage increases the success rates.
Amaç: Bu çalışmadaki amacımız yaş, etiyoloji, defekt boyutu, lomber drenaj uygulanması ve cerrahi teknik gibi faktörlerin Beyin Omurilik Sıvısı (BOS) fistül onarımı başarı oranlarına etkisini değerlendirmektir.
Yöntemler: Kliniğimizin Elektronik Tıbbi Kayıt (EMR) sistemi ile 2006-2020 yılları arasında ön kafa tabanı kaynaklı BOS fistülü nedeniyle endoskopik transnazal teknikle opere edilen olgular retrospektif olarak incelendi. Çalışmaya toplam 35 hasta dahil edildi. Hastalar onarımda kullanılan katman sayısına (iki, üç veya dört katmanlı rekonstrüksiyon) ve defekt boyutuna (5 mm'den küçük, 5 ila 10 mm ve 10 mm'den büyük), etiyolojiye, defektin lokasyonuna ve lomber drenajın uygulanmasına göre (LD(+) ve LD(-) ) gruplandırıldı. Komplikasyonlar ve ameliyat sonrası, bos kaçağının tekrarlaması gruplar arasında karşılaştırıldı.
Bulgular: 2 katmanlı rekonstrüksiyon yapılan hastalarda nüks oranları, 3 veya 4 katmanlı rekonstrüksiyon yapılan hastalara göre anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,049). LD (+) grupta nüks oranı (%41,7), LD (-) gruba (%4,3) göre anlamlı olarak daha düşüktü (p=0,012). Gruplar arasında yaş, defekt boyutu, defekt yeri ve etiyoloji açısından nüks oranları açısından anlamlı fark yoktu.
Sonuç: Anterior kafa tabanı kaynaklı bos fistülülerinin endoskopik transnazal onarımında rekonstrüksiyonun en az 3 kat planlanması ve lomber BOS drenajının uygulanması başarı oranlarını arttırmaktadır. (SETB-2023-08-151)