Purpose: In our study, we aimed to investigate the effects of mean platelet volume on graft patency in patients with coronary artery bypass surgery.
Material and Methods: We investigated the registeries of 323 patients with coronary artery bypass surgery who were hospitalizated for coronary angiography between January 2004 and May 2009. Participants were divided into 2 groups. Patent-Graft Group was consisted of 199 patients (151 male, 48 female), and Occluded-Graft Group consisted of 124 patients (104 male, 20 female). In the occluded-graft group, at least one graft occlusion was detected. We investigated the relationship between the effects of the mean platelet volume, age, sex, smoking, diabetes mellitus, obesity, hypertension, hyperlipidemia, medicine usage, blood chemistery and the time after bypass surgery on the graft patency.
Results: Between two groups, no significant difference was noted for age (p=0,091), sex (p=0,087), hypertension (p=0,180), diabetes mellitus (p=0,204), hyperlipidemia (p=0,644) and smoking (p=0,856) But for obesity there was a significant istatistical difference on behalf of the first group (p=0,035). Time after bypass surgery was 8,75 ± 4,35 and 10,56 ± 6,02 years for the first and the second groups, respectively (p=0,006).Mean platelet volume was significantly higher in the graft occluded group (10.5 ± 5.6 fl and 8.8 ± 1.4 fl, p<0,001). Nitrate
usage was higher in the first group (p=0,01) and warfarin usage was higher in the second group (p=0,040)
Conclusion: In this study, we have shown that mean platelet volume was significantly higher in occluded-graft group than the patent-graft group. This finding shows us that patients with occluded grafts may need more aggressive anti-platelet therapy.
Amaç: Çalışmamızda koroner arter baypas greftli hastalarda ortalama trombosit hacminin baypas greft açıklığı üzerindeki etkilerini değerlendirmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2004 - Mayıs 2009 tarihleri arasında koroner anjiografisi yapılan 323 koroner arter baypas greftli hastanın kayıtları incelendi. Katılımcılar baypas greftleri açık olan 199 ( 151‘i erkek, 48‘i kadın) hasta ve en az bir greftin total oklüzyonu saptanan 124 (104‘ü erkek, 20‘si kadın) hasta olarak 2 gruba ayrıldı. Ortalama trombosit hacmi değerinin baypas greft açıklığı üzerine etkisi ile yaş, cinsiyet, sigara, diyabetes mellitus, obezite, hipertansiyon, hiperlipidemi gibi risk faktörleri, hastaların kullandığı ilaçlar, kan biyokimyası ve baypas sonrası geçen süreleriyle olan ilişkisi araştırıldı.
Bulgular: Her iki grup arasında yaş (p=0,091),cinsiyet (p=0,087), hipertansiyon (p=0,180) diyabetes mellitus (p=0,204), hiperlipidemi (p=0,644),sigara kullanımı (p=0,856) arasında belirgin bir fark saptanmazken obezite 1. grupta daha fazla izlendi (p=0,035). Baypas sonrası geçen süre 1. grupta 8,75±4,35 yıl, 2. grupta 10,56±6,02 yıl olarak belirlendi. (p=0,006). Ortalama trombosit hacmi baypas grefti tıkalı olan grupta anlamlı derecede yüksek bulundu (10.5±5.6 fl ve 8.8±1.4 fl, p<0,001). 1. grupta nitrat kullananların oranı (p=0,01) 2. grupta da Warfarin kullananların oranı (p=0,040) diğer gruba göre daha yüksek saptandı.
Sonuçlar: Çalışmamızda artmış ortalama trombosit hacmi (OTH) değerinin baypas damarı kapalı olan hasta grubunda, açık olan hasta grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek olduğunu gösterdik. Bu durum OTH değeri yüksek olan koroner baypas greftli hastalarda daha yoğun anti-trombosit tedavinin gerekebileceğini göstermektedir.