Amaç: Papiller tiroid kanserli (PTK) olgularda bilateral hastalýk sýk görülmesine karþýn, bu durumun hastalýðýn prognozu üstündeki etkileri hakkýndaki bilgiler yetersizdir. Bu çalýþmada bilateralitenin prognoz üzerindeki etkilerinin araþtýrýlmasý amaçlanmýþtýr.
Gereç ve Yöntem: 2011- 2014 yýllarý arasýnda hastanemizde total tiroidektomi ile tedavi edilen 113 hasta; Grup 1, tek lobda ve tek odakta tümör saptanan hastalar; Grup 2, tek lobda fakat birden fazla odakta kanser saptanan hastalar; Grup 3, her iki tiroid lobunda birden fazla tümör saptanan hastalar olacak þekilde gruplandýrýlarak kötü prognostik faktörler açýsýndan incelendi.
Bulgular: Bilateral hastalýk varlýðýnýn lenfovasküler invazyon (p=0.001), tümör çapý (p=0.028), tiroid dýþý yayýlým (p=0.012), hastalýðýn T evresi (p=0.042) ve lenf nodu metastazý varlýðý (p=0.001) açýsýndan tek taraflý hastalýk ile karþýlaþtýrýldýðýnda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýklar gösterdiði saptandý.
Sonuç: Papiller tiroid kanserli hastalarda bilateral tümör varlýðýnda tümör çapý daha yüksek, tiroid dýþý yayýlým, ileri T evresi oraný ve lenf bezi metastazý varlýðý tek odaklý tümörlere göre daha sýk olup, daha agresiv seyirli olabilirler. Bu nedenle bu hastalar ameliyat sonrasý dönemde daha yakýn ve etkin þekilde takip edilmelidir

Amaç: Bu çalýþmada instabil radius distal uç kýrýklarýnda el bileðini köprülemeyerek, erken hareket imkaný tanýyan çok amaçlý minitübüler eksternal fiksatör uygulamalarýmýzýn radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarý deðerlendirildi.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmaya 27 hasta (29 el bileði) dahil edildi. Hastalarýn 14’ü kadýn 13’ü erkek; yaþ ortalamasý 56.3 (23-83 yýl) yýl idi. AO/ASIF sýnýflamasýna göre 3 olgu A tipi, 26 olgu da C tipi instabil kýrýk idi. Kýrýklarýn tümü kapalý redükte edildi, el bileðini köprülemeyen eksternal fiksatör perkutan tatbik edildi. Olgularýn radyolojik deðerlendirmeleri Stewart ve arkadaþlarýnýn deðerlendirme sistemine göre; fonksiyonel deðerlendirmeleri DASH (Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand Questionnaire) anketi, Mayo Modifiye El Bilek Skorlamasý ve Stewart’ýn modifiye ettiði Gartland-Werley skorlama sistemi ile deðerlendirildi. Ortalama izlem 20.7 ay (12-38 ay) idi.
Bulgular: Stewart’ýn radyolojik–anatomik skorlama sistemine göre, 27 hastanýn toplam 29 radius distal uç kýrýðýnýn 7’sinde (%24.13) mükemmel, 19’inde (%65.51) iyi, 3’ünde (%10.34) orta sonuç elde edildi. Kötü sonuç alýnan hasta bulunmamaktaydý. Stewart’ýn fonksiyonel skorlamasýna göre 29 distal radiusun 6’sýnda (%20.6) mükemmel sonuç, 14’ünde (%48.2) iyi sonuç ve 7’sinde (%24.1) orta sonuç 2’sinde (%6.8) kötü sonuç elde edildi.
Sonuç: Radius distal uç kýrýklarýnda el bileðini köprülemeyen eksternal fiksatör uygulamasý; kolay uygulanabilmesi ve erken harekete izin vermesi nedeniyle normale yakýn el bileði hareket açýklýðý saðlamasý nedeniyle kapalý redüksiyonu saðlanabilen kýrýklarda iyi bir tedavi yöntemidir

Amaç: Pilon fraktürleri yüksek enerjili travmalardan kaynaklanýr ve genellikle çevre yumuþak doku hasarý eþlik eder. Hastanýn genel durumu ve eþlik eden hastalýklarý haricinde, tibial bölgenin damarlanmasýnýn zayýf olmasý birçok vakada rekonstrüksiyonun zor olmasýna sebep olur.
Gereç ve Yöntemler: Ocak 2012 ile Aðustos 2015 tarihleri arasýnda Ortopedi Kliniði tarafýndan AO 43A-C pilon fraktürü nedeniyle tedavi edilen 8 hasta çalýþmaya alýndý. Hastalar kliniðimize operasyon alanýnda tam kat yumuþak doku defekti nedeniyle danýþýldý ve ters akýmlý sural flep ile rekonstrüksiyon uygulandý. Hastalar geriye dönük olarak; yaþ, etiyoloji, defekt çapý ve komplikasyonlar açýsýndan
incelendi.
Bulgular: Ocak 2012 ile Aðustos 2015 yýllarý arasýnda 8 hastaya (4 kadýn, 4 erkek) pilon fraktürü sonrasýnda geliþen yumuþak doku defekti nedeniyle ters akýmlý sural flep ile rekonstrüksiyon uygulandý. Postoperatif dönemde bir hastada parsiyel flep nekrozu izlendi ve sekonder iyileþme ile düzelirken, yara ayrýþmasý, total flep kaybý ve enfeksiyon gibi komplikasyonlar hiçbir hastada izlenmedi.
Sonuç: Pilon kýrýklarý ayak bileðinin komplikasyon oraný yüksek ve tedavisi en zor kýrýklarýndandýr. Sural flep; distal tibial bölgenin rekonstrüksiyonunda tek veya aþamalý olarak uygulanan güvenilir bir fleptir.

Amaç: Kalp ve damar cerrahisi prosedürleri dünya üzerinde deðiþik merkezlerde farklý mortalite oranlarý gösterir. Perioperatif mortaliteye neden olan risk faktörlerinin belirlenmesi ve buna yönelik protokollerin oluþturulmasý hastalarda saðkalýmý arttýrabilir. Biz bu araþtýrmada kalp ve damar cerrahisi mortalite oranlarýný ve risk faktörlerini araþtýrmayý planladýk.
Gereç ve Yöntemler: Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniði’ne yatan ve perioperatif dönemde ölen hastalarda retrospektif kohort çalýþmasý yapýldý.
Bulgular: Kalp ve Damar Cerrahi Servisi’ne 1 Ocak 2013 ile 31 Aralýk 2016 tarihleri arasýnda dört yýl süresince toplam 4037 hasta yatýrýldý. Yoðun bakým ünitesinde tedavi gören hastalar içerisinde 567 hastaya açýk kalp cerrahisi ve 525 hastaya periferik damar hastalýðý cerrahisi planlandý. Açýk kalp cerrahisi geçirenlerden 30 hasta, periferik damar hastalýðý olanlardan 14 hasta perioperatif dönemde yoðun bakým ünitesinde kaybedildi. Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniði’nin dört yýllýk toplam mortalite oraný %1.1 olarak bulundu. Açýk kalp cerrahisi geçirenlerin mortalite oraný %5.1 iken periferik damar cerrahisinde %2.7 olarak bulundu. Hipertansiyon, kronik böbrek hastalýðý, ve diyabetes mellitusun en
sýk eþlik eden sistemik hastalýklar olduðu tespit edildi. Açýk kalp cerrahisi geçirip sonrasýnda kaybedilen hastalarda ejeksiyon fraksiyonu (EF) %48.4±13.7, Euroscore Additive 10.0±4.2, kros klemp süresi 125.1±51.9 dakika ve kardiyopulmoner bypass (KPB) süresi 192.0±81.1 dakika olarak bulundu. Periferik damar hastalýðý için prosedür planlanan ve perioperatif dönemde kaybedilen hastalarýn APACHE II
skorlarýnýn 26.1±8.5 olduðu tespit edildi.
Sonuç: Kliniðimizin açýk kalp cerrahisi mortalite oraný, geliþmiþ ülkeler ile geliþmekte olan ülkelerin oranlarý arasýndadýr. Kalp ve damar cerrahisi hastalarýnda preoperatif sistemik hastalýklarýn varlýðý mortalite oranýyla doðrudan iliþkilidir.

Amaç: Bu çalýþmada, 65 yaþ ve üzeri akut apandisit nedeniyle ameliyat edilen hastalarýn deðerlendirilmesi amaçlandý.
Gereç ve Yöntemler: Ocak 2011-Aralýk 2014 tarihleri arasýnda 65 yaþ ve üzeri akut apandisit nedeniyle ameliyat edilen 33 hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalarýn demografik verileri, þikayet süreleri, komorbid hastalýklarý, operasyon bulgularý, karýn aðrýsý baþlangýcý ile hastaneye baþvuru arasýndaki süre, yatýþ süreleri, komplikasyonlar ve mortalite geliþimi deðerlendirildi. Komorbidite durumuna göre
hastalar, 2 gruba ayrýldý.
Bulgular: Hastalarýn 21’i kadýn ve 12’si erkek idi. Ortalama yaþý 73.9 (aralýk 65-89) idi. Hastalarýn 10’unda Diabetes mellitus, 16’sýnda hipertansiyon, 3 hastada kalp/ kapak hastalýðý, 3 hastada KOAH ve 2 hastada serebrovasküler hastalýk mevcuttu. Apendektomi, 7 hastada laparoskopik, 14 hastada Mc Burney, 11 hastada median insizyonla yapýldý ve 1 hastada laparoskopik baþlanýp Mc Burney insizyonla ameliyat edildi. Ultrasonografik incelemede, 22 hastada akut apandisit saptandý. Bilgisayarlý tomografi, 19 hastaya çekildi. Ortalama hastanede yatýþ süresi 5.66 (1-33) gündü. Hastalarýn 8’i postoperatif yoðunbakým ünitesinde takip edildi. Altý hastada yara yeri enfeksiyonu ve 2 hastada batýn içi apse geliþti. Tüm komplikasyonlar grup 1’de görüldü. Gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk saptandý (p<0.05).
Mortalite 1 hastada görüldü.
Sonuç: Morbidite varlýðýnda komplikasyon oraný yüksek olduðundan preoperatif deðerlendirmeye önem verilmesi, hastanýn optimum preop bakýmýnýn profilaksinin, tamamlanmasý, insizyon seçiminin hastaya göre yapýlmasý komplikasyon oranýný azaltabilir.

Amaç: Ýkinci trimestýr maternal tarama testlerinden üçlü tarama testi özellikle Down Sendromu olmak üzere bazý fetal kromozomal anormalliklerinin riskini tayin etmek için kullanýlýr. Bunun yanýnda pek çok kötü gebelik sonuçlarý da bu testle öngörülebilmektedir. Çalýþmamýzda kötü gebelik sonuçlarý ile üçlü tarama testi sonuçlarý arasýndaki iliþkiyi tespit etmek ve bu kötü obstetrik sonuçlar için serum belirteçlerinde kesim noktasý deðerleri tanýmlamayý amaçladýk.
Gereç ve Yöntemler: Nisan 2014 ve 2015 tarihleri arasýnda bir yýllýk sürede üçlü tarama testini hastanemizde yaptýrmýþ ve doðum yapmýþ 1372 gebe kadýn çalýþmaya dahil edildi. Yaþ, kilo, obstetrik öykü, komorbid durumlarýn varlýðý, yardýmcý üreme tekniði kullanýmý, sigara içme, üçlü tarama testi ve doðumdaki gestasyonel hafta, doðum þeklini içeren hastalarýn tüm demografik ve klinik özellikleri
kayýtlardan elde edildi.
Bulgular: Populasyonun ortalama yaþý 27.9±5.6 olup ortanca yaþ 28 idi. Üçlü tarama testinin yapýldýðý gebelik haftasý ortalama 17.3±1.0 iken doðumun gerçekleþtiði hafta ortalama 38.3±2.7 idi. Çoðu hasta multipar olup vajinal yolla doðum gerçekleþmiþti. Kötü gebelik sonuçlarýna çoðunlukla daha ileri yaþ multipar hastalarda ve sezaryen olmuþ grupta rastlanýldý. Kötü gebelik sonuçlarýna yönelik kesim noktalarý AFP için > 0.935 MoM, E3 için < 0.945 MoM, hCG için > 0.945 MoM olarak tespit edildi.
Sonuçlar: Düþük maliyeti ve kromozomal anormallikleri öngörmede yüksek etkinliðe sahip olduðu için ikinci trimestýr tarama testi kliniðimizde tüm hastalara uygulanmaktadýr. Aslýnda birinci trimestýr tarama testi ile kötü gebelik sonuçlarýnýn öngörülmesi yatak istirahati, aspirin kullanýmý gibi önleyici yaklaþýmlarýn uygulanabilirliði nedeniyle daha anlamlýdýr. Yine de hastalarý ikinci trimestýr tarama testinin kötü gebelik sonuçlarýný öngörmedeki faydasý konusunda bilgilendirmek ve yapýlmasýný önermek önemlidir

Amaç: Deli bal zehirlenmesi; Rhododendron çiçeklerinden üretilen ve içinde Grayanotoxin (GTX) bulunan balýn tüketilmesi sonucunda oluþur. Oldukça nadir görülmesine ragmen hayatý tehdit eden bulgulara sebep olabilir. Bu çalýþmada hastanemize baþvuran 38 deli bal zehirlenmesi vakasýnýn demografik ve biyokimyasal kan gazý paremetreleri ýþýðýnda organlar üzerindeki etkilerinin retrospektif olarak literatür eþliðinde tartýþýlmasý amaçlanmýþtýr.
Gereç ve Yöntemler: Çalýþmaya 2010-2012 yýllarý arasýnda acil servise herhangi bir þikayetle baþvurmuþ ve ‘Deli Bal Zehirlenmesi’ tanýsý almýþ toplam 38 hastanýn retrospektif datalarý dahil edildi.
Bulgular: Olgularýn 23 (%60.5)’i erkek, 15 (%39.5)’i bayandý. Olgularýmýz 29 ile 86 yaþlarý arasýndaydý. Olgularýmýzýn yaþ ortalamalarý 55.42±12.63 yýl olarak belirlendi. Olgularýn bal alýmý sonrasý semptomlarýn baþlama süresi ortalama 92.82±30.09 dak olarak belirlendi. Olgularda hastaneye baþvurudaki kalp atým hýz ortalamasý 49.74±11.41 atým/dak, ortalama sistolik kan basýncý deðeri 72.16±16.92 mmHg ve ortalama diyastolik kan basýncý 43.79±10.58 mmHg olarak bulundu. Hastalarýn ortalama 0.76±0.55 mg atropin ve 1336.84±935.31 ml kristaloid sývý ile tedavi edildiði bulundu. Ritm problemleri dýþýnda gastrointestinal, solunum ve kardiyovasküler sistem bulgularý normal sýnýrlardaydý. Olgularýn bal tüketim miktarlarý ile, semptomlarýn baþlama süresi arasýnda bir korelasyon iliþkisi belirlenemedi.
Sonuç: Deli Bal Zehirlenmesi en sýk kardiyovasküler sistemi etkilemektedir. Bu hastalarda en sýk hipotansiyon ve bradikardiye rastlanmaktadýr. Tedavide sýklýkla yeterli sývý resüsitasyonu ve 1-2 mg Ýntravenöz Atropin tedavisi yeterli olmaktadýr.

Amaç: Ventilatör iliþkili pnömoni (VÝP), yoðun bakým ünitelerinde en sýk görülen, yüksek mortalite, artmýþ saðlýk bakým maliyetiyle iliþkili nozokomiyal enfeksiyonlardandýr. Ventilatör iliþkili pnömonide erken taný ve tedavinin mortalite ve morbiditeyi azaltacaðý bilinmektedir. Çalýþmamýzda, VÝP’i erken tanýlamada tarama yöntemi olarak Klinik Pulmoner Enfeksiyon Skoru (KPES) sisteminin etkinliðini araþtýrmayý amaçladýk.
Gereç ve Yöntemler: Çalýþma, 43 olgu üzerinde yapýldý. Her hastanýn KPES parametreleri; vücut ýsýsý, lökosit sayýsý ve morfolojisi, trakeal sekresyon miktarý ve karakteri, arteryel oksijenizasyon, akciðer radyografisinde pulmoner infiltrasyon varlýðý, pulmoner infiltrasyonda ilerleme, mikrobiyolojik kültür sonuçlarý kaydedildi. Hastalarýn yatýþýnda KPES’ýn ilk 5 parametresi kullanýlarak bazal KPES deðeri, entübasyondan 48 saat sonra kültür sonucu ile 7 parametre kullanýlarak KPES deðeri hesaplandý. Hastalar 3 gün arayla endotrakeal aspirat (ETA) örnekleri alýnarak ve mekanik ventilatör desteðinde kaldýðý sürece KPES deðerleri hesaplanarak takip edildi. Elde edilen verilerle hastalar, VÝP geliþmesine gore VÝP (+) ve VÝP (-) olarak iki gruba ayrýlarak deðerlendirildi.
Bulgular: Olgularýn bazal KPES düzeyleri arasýnda farklýlýk görülmemekte (p>0.05) iken 48. saat ve 5. gün KPES deðerleri arasýnda istatistiksel açýdan anlamlý bir farklýlýk saptanmýþtýr (p<0.01). VÝP (+) ve VIP (-) olgularýn VÝP tanýsý almadan önceki KPES düzeyleri arasýnda farklýlýk görülmektedir (p<0.01).
Sonuç: Tekrarlayan KPES ölçümleri; VÝP geliþiminde erken þüpheli durum olduðunda ve erken tedavide klinisyene yardýmcý olabilir.

Amaç: Acil týp alanýnda çalýþan hekimlerin; hukuki yükümlülükleri ve sorumluluklarý hakkýnda bilgi sahibi olup olmadýklarýný irdelemek ve hukuki yükümlülükleri konusunda bilgi birikimlerini ve bakýþ açýlarýný deðerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Çalýþma, 13-16 Kasým 2014 tarihleri arasýnda acil týp alanýnda düzenlenen 600 katýlýmcýnýn yer aldýðý uluslararasý 4. Avrasya Acil Týp Kongresi’ne Türkiye’nin farklý acil servislerinden katýlan acil hekimlerine; sözel olarak bilgi verilerek yüz yüze yapýlan anket çalýþmasýdýr. Sorularýn tamamý hekimin hukuki yükümlülükleri ile alakalý olarak düzenlenmiþtir.
Bulgular: Anket çalýþmasýna 124 týp doktoru katýlmýþ olup, çalýþmaya katýlanlarýn ortalama yaþý 29.13±13.10, mesleki icra süresi 9.06±5.60, acilde çalýþma süresi 7.17±4.90 ve uzmanlýk süresi 2.96±4.00 yýldýr. Hekimin en önemli yükümlülüðü sorusuna katýlýmcýlarýn 43’ünün (%34.7) özen yükümlülüðü cevabý dikkat çekicidir. Katýlýmcýlarýn 116’sý (%93.5) hükümlü ve tutuklularýn muayenesi esnasýnda kelepçelerinin çýkarýlmasý gerektiðini, %100’ü ise hasta mahremiyetine saygý gösterilmesi gerektiðini ifade etmiþtir.
Sonuç: Hekimlerin saðlýk alanýný ilgilendiren yasalarý öðrenmesi ve meslek yaþamlarýnda uygulayabilmesi için týp fakültesi eðitimi boyunca hekimlere hukuki konularda temel düzeyde de olsa eðitim verilmesi ayrýca bu eksikliðin giderilmesi için acil hekimlerine yönelik, meslek içi eðitim çerçevesinde çeþitli kurs ve sempozyumlarýn düzenlenmesi gerektiðini düþünmekteyiz.

Amaç: Kateter düðümlenmesi koroner anjiyografinin nadir bir komplikasyonudur. Tedavi tartýþmalý olup bir laboratuvardan diðerine farklýlýk göstermektedir.
Olgu: Yetmiþ dokuz yaþýnda bir hasta diagnostik koroner anjiyografi için kateter laboratuvarýna alýndý. Subklavian arter ileri derecede kývrýmlý olduðu için sað koroner arter 5-F JR4 diyagnostik kateter ile kanüle edilemedi. Saat yönünde ve tam tersi istikamette yapýlan birçok manevradan sonra brakiyal arter hizasýnda kateterde düðüm oluþtu. Kateteri çýkarmak için yapýlan çok sayýda baþarýsýz giriþime baðlý olarak hastada ciddi ön kol aðrýsý geliþti ve manevralarý kesmek zorunda kaldýk. Bunun üzerine kateteri cerrahi olarak çýkarmaya karar verdik. Düðüm yapan yer kýlýfýn ucuna gelecek þekilde kateteri yavaþça geri çektik. Düðüm radial arter hizasýnda iken lokal anestezi altýnda arteriotomi yapýlarak kateter rahatça çýkarýldý.
Sonuç: Hiçbir giriþim iþe yaramadýðýnda, cerrahi müdahale hala güvenli bir þekilde yapýlabilir. Bu durumda ise düðümün radial artere geri çekilmesi için yoðun çaba sarf edilmelidir.

Amaç: Appendikste oluþan kistadenoma appendektomi ameliyatlarýnýn %0.6’sýnda tespit edilen nadir bir patolojik durumdur. Bu yayýnýn amacý, apendiks kistadenomuna baðlý geliþen ve cerrahi ile baþarýlý bir þekilde tedavi edilen, nadir görülen ileal volvulus olgusunu sunmaktýr.
Olgu: Yetmiþ altý yaþýndaki kadýn hasta acil servisimize þiddetli sað kadran aðrýsý ile kabul edildi. Yapýlan abdominal bilgisayarlý tomografide (Abdominal BT) ve abdominal direkt grafide baðýrsak segmentlerinde yaygýn dilatasyon ve periluminal sývý koleksiyonlarý izlendi. Yapýlan cerrahi operasyonda ince baðýrsak bölgesinde volvulus ve appendiks bölgesinde 2 cm’lik kitle lezyonu nedeni ile apendektomi uygulandý. Volvüle olarak izlenen ileal segment parsiyel olarak uç-uca anastamoz yapýlarak rezeke edildi. Alýnan kitle histopatolojik olarak müsinöz kistadenoma ile uyumlu olarak geldi. Hastamýz genel durumu düzeldikten sonra bir haftalýk yatýþ periodu sonrasý taburcu edildi.
Sonuç: Appendiks lümeninde müsinöz neoplazi ile oluþan obstrüksüyon gastrointestinal sistemin deðiþik yerlerinden volvulus ile komplike olabilir. Vakamýz ileal volvulus ile komplike olan ileri derecede nadir vaka presentasyonu özelliðini göstermektedir

Amaç: Malign asit tedavisinde catumaksomab tedavisinin etkinliðinin gösterilmesi
Olgular: Malign asit nedeniyle haftada 1 ve daha sýk parasentez ihtiyacý olup catumaksomab tedavisi planlanan mide kanserli 4 olguda terapötik parasentezi takiben intraperitoneal port kateteri yoluyla 0., 3., 7. ve 10. günlerde catumaksomab uygulandý. Tedavi sonrasý ve öncesi parasentez ihtiyaçlarý karþýlaþtýrýlan hastalarýn herbirinde bu sýklýðýn azaldýðý görüldü.
Sonuç: Malign asiti olan hastalarýn tedavisinde catumaksomab iyi bir seçenek olabilmektedir ve özellikle bu hastalarýn yaþam kalitelerinin arttýrýlmasý için göz önünde bulundurulmasý gerekmektedir.

Amaç: Overin sklerozan stromal tümörü, over tümörleri içinde oldukça nadir, benign karakterli en sýk 2.- 3. dekatta görülen bir tümördür. 54 yaþýnda karýnda þiþlik þikayetiyle ile baþvuran, uni-lateral overin sklerozan tümörü tanýsý alan olguya ait klinik, histopatolojik ve immunohistokimyasal bulgular literatür eþliðinde sunulmuþtur.
Olgu: Histopatolojik olarak fokal skleroz alanlarý içeren ödemli stromanýn oluþturduðu psödolobüler görünüm, heterojen hücre populasyonu ve belirgin vaskülarizasyon ile karakterize lezyon izlendi.
Sonuç: Overin sklerozan stromal tümörü, en sýk 2.- 3. dekatta görülür ancak postmenopozal hastalarda da rastlanýlabileceði akýlda tutulmalýdýr

Amaç: Elastofibroma dorsi (EFD) nadir görülen iyi huylu bir psödotümördür. Tipik olarak subskapular bölgede lokalizedir. Genellikle asemptomatik olduðu halde, subskapular bölgede þiþkinlik, sýrt aðrýsý ve omuz hareketiyle meydana gelen ses semptomlarýyla da baþlayabilir. Bu olgu sunumunda bilateral elastofibroma dorsi tanýsý olan bir kadýn hasta sunulmuþtur.
Olgu Sunumu: 69 yaþýnda kadýn hasta polikliniðimize sýrt aðrýsý ile baþvurdu. Þikayetleri 15 ay önce baþlamýþtý. Yapýlan bilgisayarlý tomografi tetkiki sonrasý bilateral subskapular bölgede sýnýrlarý net olmayan kitle tespit edildi. Bu kitleler EFD ile uyumlu bulundu. Hasta cerrahi operasyona rýza göstermediði için konservatif tedavi uygulandý.
Sonuç: Klinik pratikte taný dikkatli bir fizik muayene ile konulabilir ve hastalarýn þikayetleri medikal tedavi veya fizik tedavi modaliteleri ile tedavi edilebilir